Αναστασία σταιλ :P

Περίεργο...Πολύ περίεργο το σημερινό ονειρο.
Αλλά είχε πλάκα!

Ημουν στο ποταμι της γειτονιας.Πιο ποταμι δηλαδη,λασπες εχει:P.Αφηστε που τωρα του εριξαν απο πανω μπετο:P.
Εκει περα υπηρχε ενα αγορι.
Και τον βλεπω εγω.Και δεν ξερω πως και γιατι,αλλα ημουν σιγουρη πως τον εχω ξανασυναντησει καποιον χειμωνα:P.
"Αυτος θα με θυμαται?"αναρωτηθηκα.:P
Και υπηρχε μια λυση για να το ανακαλυψω!Να τραγουδησω!
Και παω κοντα του:P.Και αρχιζω το τραγουδι της Αναστασιας"Καποιος με κρατα αγκαλια...λαλα...μνημες μου ερχονται απο τα παλια...λαλα..ενα φως,μια μουσικη,λες και εχω ζησει εκει":P
Αλλα αυτος δεν ακουγε.Ειχε μεινει ακινητος-.-.Λες και δεν ημουν εκει.Λες και δεν ακουγομουν.
Και ξανα αρχιζω εγω"Ενα φως,με οδηγαει απο το βαθος του αιωνα..."Εκει που στιρβει το κεφαλι του να με δει,ξαφνικα εμφανιζεται η μαμα μου με μια κινουμενη ντουλαπα Οο.
"Ελα να φτιαξουμε τα ρουχα!"μου λεει.
"Καλα τωρα βρηκες?-.-"
"Ναι ελα!"
Αλλα ξαφνικα εξαφανιζεται παλι η μαμα μου:P.
Αυτη την φορα εμφανιζεται ενα σκυλι ασπρο-.-.Το αγορι αμεσως ξυπναει σαν να κοιμοταν σε ληθαργο,και περνει τον σκυλο και αρχιζουν να ψαχνουν κατι μεσα στα χορτα(?? :P).
Ειμαι σιγουρη οτι ακουσα και το ονομα του σκυλιου,αλλα τωρα δεν το θυμαμαι-.-.

Να και το τραγουδι για οσους δεν το ξερουν



Ένα φως με κρατάει
απο το βάθος του αιώνα
Ενα φως με οδηγαει
Καπου καποιον χειμωνα

Καποιος με κρατα αγκαλια
Μνημες μου ερχονται απο τα παλια
Ενα φως,μια μουσικη
λες και εχω ζησει εκει

Καποιος με κρατα αγκαλια
Μνημες μου ερχονται απο τα παλια
Ενα φως,μια μουσικη
λες και εχω ζησει εκει

Ενα φως με οδηγαει
φτιαχνει ηχο και εικονα
και η μνημη γενναει
διαμαντενια σταγονα

Ενα φως θα με παει,
καπου καποιον χειμωνα.

Requiem...

*Μην τρομάζετε από τον τίτλο! Δεν είδα κηδεία!*
Καλησπέρα btw! ^__^



Αυτό το παιδάκι... εμ... δεν είμαι εγώ, αλλά παίζει να έχουμε το ίδιο ύψος!

Αμέσως εσύ Fleur να γκρινιάξεις που δε βλέπω όνειρα! Αμάν! Λες και μπορεί κανείς να ξεπεράσει τη φαντασία σου σ' αυτά! :P


Όχι, δεν κάνω ανάρτηση για να γκρινιάξω στη Fleur, αλλά γιατί σε αυτές τις 3 ώρες που κοιμήθηκα (ω ναι!) είδα όνειρο!
Το ονειροκόριτσο είδε όνειρο! Ok, αυτό ακούστηκε κάπως. :P


Είδα πως ήμουν σε ένα κτήριο που κανονικά μοιάζει με ένα απλό σπίτι στην Αλεξανδρούπολη (ναι, είχα πάει εκεί πριν 2-3 χρόνια) , αλλά στο όνειρο ήταν κάτι σαν ωδείο. Είχε μέσα ένα τεράστιο μαύρο πιάνο κι ένα μικροσκοπικό καφέ (αλλά ήταν ΠΟΛΥ μικρό). Φυσικά εγώ ήμουν στο μαύρο - σιγά που θα καταδεχόμουν να παίξω στο μικρούλι!


Σε κάποια φάση εμφανίστηκε ένας Έλληνας τραγουδιστής (από τους καλούς, που μάλιστα ήθελα να τον δω και live αυτές τις μέρες, αλλά δεν μπόρεσα την τρέλα μου μέσα και τα μαθήματά μου! -.-) . Ο κύριος αυτός λοιπόν, μου είπε να μην παρατήσω το πιάνο γιατί θα το ξεχάσω τελείως (σώωωωωπα!) και το κατάλαβε αυτό επειδή έχω μικρά πόδια. Πώς στο καλό κατάλαβε από το 35 νούμερο αν θα ξεχάσω να παίζω πιάνο δεν μπορώ να καταλάβω. Πάντως δίκιο έχει, αν αφήσω λίγο το πιάνο, με αφήνει κι αυτό. :P


Δεν είχα ούτε στυλό όμως, ούτε τίποτα κι έτσι δεν πήρα αυτόγραφο. (N)


Όμως επειδή μου την έσπασε ο κυριούλης αυτός, λύσσαξα κι εγώ και στο υπόλοιπο όνειρο κοπανιόμουν στο πιάνο . Τι έπαιζα; Requiem! Ναι, ναι, requiem. Από Mozart (μούφαααα....:/) μέχρι....



... και κυρίως αυτό!

Τώρα προσπαθώ να θυμηθώ ποιος ήταν μαζί μου... Που θα μου πάει, θα το θυμηθώ!

Συμπεράσματα :
α) Πρέπει να σταματήσω να ακούω requiem.
β) Πρέπει να σταματήσω να παίζω ΜΟΝΟ requiem.
γ) Πρέπει να πάω σε ένα live του γιατί θα με πιάσει μαύρη κατάθλιψη στο τέλος!

Πάρτε τώρα και μια καλύτερη εκδοχή του κομματιού :

Καληνύχτες!

Κουιντς

Ναι,ένα μαγικό αλλά δυστηχώς μικρό ονειρο.

Είδα πως θα γινόταν αγώνες Κουιντς(ναι,το αθλημα απο τον Χαρι Ποτερ:P)και επρεπε να παμε.Ετσι ξεκηνισαμε ενα ταξιδι για να παμε.
Στην αρχη ειδα πως σταματησαμε σε μια καφετερια.Και εγω μπηκα μεσα σε μια τουαλετα και εκει βρισκοταν μια αεροσυνοδος :o.
Υστερα ξαναβγηκα και ειδα μια φιλη μου η οποια δεν μου εδωσε σημασια(?).
Μετα ανεβηκαμε μια ανηφορα και υστερα βγηκαμε σε μια τεραστια λιμνη.

Εκει στην λιμνη υπηρχαν ξυλα και επρεπε να πατησουμε πανω τους για να περασουμε απεναντι.Απεναντι βρισκοταν και ενα καραβι με μερικους κινεζους και μας χαιρεταγαν:O :P.
Υστερα επιχειρησα να περασω αλλα εγινα λουτσα:P.

Τελικα φτασαμε στο γηπεδο Κουιντς και μπηκα μεσα.Ηταν ΤΕΡΑΣΤΙΟ και παντου θεσεις.
Ημουν σιγουροτατη πως θα επαιζα και εγω αλλα τελικα μας ειπαν πως εχουν ερθει παρα πολλες ομαδες απο την Ελλαδα:P.Ετσι αποκλειοταν να επιλεχτουμε εμεις.
Εκει ομως που ειχα χαρει πως θα επαιζα Κουιντς,αλλαξε το σκηνικο και ειδα πως ημουν σπιτι και παρακολουθουσα το Κουιντς απο την τηλεοραση -.- .

Τελος ειδα πως ειχα ενα μαγικο ραβδι και ηθελα να μεταμορφωσω το χωμα σε παιχνιδι:P.Αντι γι'αυτο μετατραπηκε σε κροκοδειλο και αρχισε να μας κυνηγαει:P

ΥΓ.Thanks την Dream Girl για την περιγραφη.Και το καινουργιο φοντο ειναι φοβερο:D!Επισης να επισημανω στην Poisonous και Dream Girl να δουνε και εκεινες κανενα ονειρο:P.
bb:)

Σε ξενοδοχειο:P

Ειδα ενα μικρο ονειρο,μετα απο εβδομαδες!

Ειδα πως ειχα παει στην Θεσσαλονηκη μαζι με τους γονεις μου.Στο ξενοδοχειο ζητησαμε το κλειδι αλλα εκαναν μιση ωρα να μας τo φερουν ψαχνοντας σ'ολο το ξενοδοχειο Ο_Ο.Οταν το βρηκαμε πηγαμε στο δωματιο μας και κοιμηθηκαμε.

Την επομενη μας αλλαξαν δωματιο γιατι λεει εκει θα ερχοταν αλλη οικογενεια.Το αλλο δωματιο το κατειχαν ηδη αλλοι ιδιοκτητες οι οποιοι ομως θα εβγαιναν για ολο το βραδυ.Ετσι θα κοιμομασταν εμεις εκει:P.Ετσι παρατηρησα τα πραγματα που ειχαν αφησει εκει οι προηγουμενοι ιδιωκτικες...Ειδα ενα μικρο κινητο με ενα μπρελοκ πανω."Ενα τετοιο εχει και μια φιλη μου σκεφτηκα"Μετα επιχειρησα να μπω στο μπανιο που ομως σαν τρυπα και ξυλινο.Αφηστε που η πορτα κουνιοταν περα δοθε ετοιμη να πλακωσει τον οποιοδηποτε:P.Την επομενη ξυπνησα φυσιολογικα και ξεκηνισα μαζι με την αδερφη μου,την θεια μου,και την μαμα μου βολτα στην Θεσσαλονικη διπλα στην θαλασσα.Τοτε ειδαμε ενα σημιωμα κατω που ελεγε πως ο θειος μου και ο μπαμπας μου εφυγαν για Αθηνα.Περπατησαμε πιο κατω αλλα ξαφνικα ειδαμε τον μπαμπα μου!"Πλακα σας εκανα βρε!Εδω θα μεινω!"xD

Μετα χαμογελασα και υστερα συνηδειτοποιησα κατι πανικοβλητη.Ανοιξα το κινητο μου και πηρα τηλεφωνο την Poisonous_Touch

"Ειρηνη?"

"Γεια σου Μαρια!"

"Που εισαι?"

"Εκδρομη!"

"Αυτο το ξερω αλλα που?"

"Θεσσαλονικη!"

"Σε ποιο ξενοδοχειο?"

"Σ'ενα χαλια:P"

"ΑΧΑ!!Στο δωματιο σας ημουν εχθες!"

"Τι?Πως?Ποτε?Εισαι θεσσαλονικη?"

"Ναιιιι...πωωω...ειμαι χαζη!Και τωρα θα φυγουμε..."

"Αχ...κριμαα..."

Και εκει στην απογνωση μας ξυπνησα.

Οχι και πολυ αστειο ονειρο ε?:P

Ναι,οι εξετασεις φταινε...Που θα παει...Μολις τελειωσουμε επιστρεφω με ποιο αστεια ονειρα!:D