Φόνος-Παράξενα φαινόμενα.:P

Τσαααα!!
Αραχνιάσαμε λίγο εδώ μέσα ε?:P :$

Σήμερα είδα ενα φοβερό όνειρο το οποίο δεν γίνεται να μην σας το πω.:P

Λοιπόν αρχικά ήμουν στο εξωχικό μιας φίλης μου.Ήμασταν μαζεμένοι στον κήπο πάρα πολλά άτομα και χορεύαμε.Μία οικογένεια η οποία διασκέδαζε μαζί μας αποφάσισε να φύγει.
Την ίδια στιγμή κάποιος αποφάσισε να κατέβει κάτω στο υπόγειο.Μετά από λίγο τον ακούσαμε να ουρλιάζει και κατεβήκαμε να δούμε τι συμβαίνει.




Βρήκαμε ένα σκoτωμένο καλεσμένο με μουστάκι ο οποίος υποτίθεται δούλευε ως προπονητής ποδοσφαιριστών αλλά ήταν ντυμένος λοχίας.Ξαφνικά σαν σε φλας μπακ είδαμε μια φάση της ζωή του από το γήπεδο :P
*Μπαίνει γκολ και ο προπονητής ουρλιάζει από την χαρά του.Ξαφνικά εμφανίζεται από τις κερκίδες ο Γιάννης Παπαμιχαήλ πέρνει ένα κραγιόν και το φοράει.Από πίσω του πετάγεται η Αλίκη Βουγιουκλάκη λεγοντάς του να σταματήσει να κάνει χαζομάρες*

Το σκηνικό αλλάζει και είμαι σπίτι μου.Παίρνω τηλέφωνο την φίλη μου με βίντεο κλίση.Εκείνη μαζί με την αδερφή της μου δείχνουν που έθαψαν το πτώμα στον κήπο.Για κάποιο ανεξίγητο λόγο στον κήπο υπήρχε και μια μπανιέρα.O_O

Μετά από αυτό βρίσκομαι σε μια καφετέρεια.Κάτι δεν μου άρεσε εμένα σ'αυτή την καφετέρεια.Όλοι με κοίταγαν περίεργα και φόραγαν μαύρα.Επίσης παρακολουθούσαν ποδόσφαιρο στην τηλεόραση.Σε κάποια στιγμή ένα παιδάκι βγαίνει έξω και το ακούμε να φωνάζει.Βγαίνω να δω τι γίνεται και βλέπω ένα μαύρο γλυώδης πράγμα να έχει τυλίξει το παιδάκι.Ξαφνικά ένας συνδετήρας πετάγεται πάνω μου και με δαγκώνει αφηνοντάς μου σημάδι στο αριστερό χέρι.:P Πάω τρέχοντας μέσα και πλένω το χέρι μου.
"Λέτε να με δηλητιρίασε?"ρωτάω τρομαγμένη.
"Μπα δεν νομίζω..."λέει ένας σερβιτόρος κοιτώντας την πληγή στο χέρι μου.




Το σκηνικό ξανά αλλάζει και βρίσκομαι σ'ένα οικόπεδο με χώματα.Από μακριά παρακολουθώ την παλιά μου κυρία του αγνώστου να δω σε πιο σπίτι θα μπει.Βλέπω έτσι ότι ανεβαίνει σε μια πολυκατικοία.Μετά από λίγο την βλέπω στο μπαλκόνι και αναρωτιέμαι αν είναι χαρούμενη τώρα που παντρεύτηκε.Βλέπω επίσης κρεμασμένο σ'ένα τοίχο το όνομα του άντρα της"Απόστολος".
Παρόλη την καλή μου κρυψώνα η κυρία με είδε και με φώναξε πάνω για φαγητό.Εγώ φεύγω από το οικόπεδο αλλά συναντάω την κυρία της Εκθεσής μου.
"Η Μπουλίτσα η γάτουλα σας τι κάνει?Καλά είναι?"την ρωτάω.
"Καλά είναι,χαχα."μου απαντάει.
Ύστερα η κυρία μετατρέπεται στην κυρία των αγγλικών μου."Και την φροντίζεται έτσι?"συνεχίζω να ρωτάω εγώ.
"Ναι βέβαια!"μου απαντάει.
Και μετά η κυρία των αγγλικών μου μετατρέπεται στην κυρία του αγνώστου και μετά στην Αγλαία απο το "Καφέ της Χαράς".Τελικά βρίσκομαι κάτω από την πολυκατοικία.Έτσι έρχονται η Αγλαία και ο άντρας της για να πάμε για φαγητό/Ο άντρας της όμως ήταν νάνος,πολύ κοντός με κάτι τεράστια γυαλιά.
"Μα καλά πως ταίριαξαν..."αναρωτήθηκα από μέσα μου.
Μπήκαμε όλοι μαζί στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε να πάμε σε μια καφετέρια.Στον δρόμο είδα πως στο οικόπεδο που ήμουν πριν,τώρα βρισκόταν ένα αλυσσοδεμένος κλέφτης με μαύρη μάσκα.




Θα έβλεπα σίγουρα και την συνέχεια αλλά χτύπησε το ξυπνητήρι του κινητού μου.xD :P

Μου είναι αδύνατον φυσικά να το ερμηνεύσω.χαχαχ
Άμα ξέρεις κανείς ας μου πει.:P

Εύχομαι να είστε όλοι καλά!
Φιλάκια πολλα!:)

Back to school

Φαίνεται πως μέσα στον ένα (1) μήνα που έκανα διακοπές (ναι, μπήκα και εγώ στο τριπάκι των φροντιστηρίων) κάτι έγινε και μου έλειψε το σχολείο μου (!). Δεν ξέρω το πως και το γιατί και δε με ενδιαφέρει ιδιαίτερα για να είμαι απολύτως ειλικρινής. Το μόνο που θέλω είναι να γυρίσουν τα όνειρά μου με τον Lelouch.- Ααααααααχ.... *__*

Ναι, εμ, τέλος πάντων. :Ρ

Υποτίθεται πως ήμουν στη σχολική αίθουσα, η οποία είναι ελεεινά μικρή (να σημειωθεί αυτό) μαζί με μερικές συμμαθήτριές μου. Ουσιαστικά, δεν είδα κάποιο παράξενο όνειρο...
Η Ε. (η οποία παίζει υπέροχα πιάνο) είχε ένα αόρατο πιάνο μπροστά της (μπορεί να ήταν και αρμόνιο, τι να σας πω...:Ρ) και έπαιζε. Μουσική πάντως ακουγόταν κανονικά. Η Χ. τραγουδούσε ΠΟΛΥ δυνατά, όπως κάνει πάντα δηλαδή και η Β. διάβαζε -πάλι όπως πάντα- αρχαία. Η Δ. κοιτούσε τη Β. με ένα ύφος του στυλ ''τι στο διάολο, πάλι διαβάζει αυτή;" και εγώ με τη Φ. σχολιάζαμε τη γνωστή Mulan και λέγαμε διάφορες ατάκες (κααααμήλα μωρό μου ;) Θα μας πετάξεις κάπου; ;) - ναι, ναι, το ξέρω, γίνομαι άκυρη). Η Α. χόρευε με τον εαυτό της, ενώ η Δ. από ένα σημείο και μετά προσπαθούσε να τη μαζέψει (χαχα, ακατόρθωτο, πραγματικά!). Ξαφνικά μπήκε η Μ. μέσα και άρχισε να φωνάζει "Βουλώστε το ρε!" και "Κάποιος στον ηλεκτρικό δε σας άκουσε! Λίγο πιο δυνατά!


Εντάξει, τι να πει κανείς; Απλά καθημερινά πράγματα στο λύκειο που πηγαίνω...:)


Αυτό ήταν το χθεσινό όνειρο.
Το σημερινό :

Είχα βγει με κάποιον (ονόματα δε λέμε :Ρ) και είχα απογοητευτεί λίγο, καθώς η ώρα πέρασε πολύ γρήγορα, εγώ πέρασα χάλια και ο τύπος αποδείχτηκε πολύ βαρετός και προβλέψιμος.

Ξαφνικά συναντώ μια φίλη μου, η οποία μένει Κόρινθο και τη βλέπω μόνο το καλοκαίρι.
Εγώ: Τι κάνεις εσύ εδώ; Τα σχολεία ανοίγουν σε λίγες μέρες, δεν έχεις φροντιστήριο;
Εκείνη : Έχω, αλλά είπα να 'ρθω από εδώ για να βγω με τη Τ και ήρθα να πάρω και εσένα. Τελικά τι έγινε με αυτόν; ρώτησε με περιέργεια.
- Τίποτα, επί τρεις ώρες βαριόμουν τη ζωή μου, διέλυα τα cupcakes και προσπαθούσα να μην κοιμηθώ! είπα εκνευρισμένη.
- Α, τίποτα τίποτα δηλαδή... Ε, καλά ρε, δεν πειράζει Πάμε κέντρο.

Καθώς προχωρούσαμε και είχαμε σταματήσει για να πάρουμε το λεωφορείο, εκείνη συνέχιζε να με ρωτάει για το τι είχε γίνει και πάνω που εγώ της έλεγα πόσο άθλια πέρασα εμφανίστηκε από πίσω μου η θεία μου με ένα ύφος του στυλ "μάλιστα κυρία μου, βγήκαμε σήμερα και όχι με φίλη". Ξέρετε, αυτό το ύφος που έχουν οι μεγάλοι όταν θέλουν να πειράξουν ένα μικρότερο μέλος της οικογένειάς τους, επειδή ενώ έχει μεγαλώσει εκείνοι νομίζουν πως είναι ακόμα μόμολο; Ε ΑΥΤΟ =.=".
Και εκεί ήταν που ένιωσα όλο μου το αίμα να πηγαίνει στο κεφάλι μου και κατάλαβα πως τα μάγουλά μου είχαν γίνει κατακόκκινα. Πω πω, ντροπή. :Ρ Για να μην καταλάβει η θεία μου πως είχα κοκκινίσει πήγα και την αγκάλιασα, ώστε να μη βλέπει το πρόσωπό μου. Χαχαχαχα~

Εκεί ξύπνησα. :Ρ

Ουφ, αυτά τώρα! :)

Tαινία.

Γειαααα σας!
Ίσως πάλι μόνη να μιλάω αλλά τέσπα.:P
Είδα άλλο ένα πολύ παράξενο όνειρο που θέλω να το γράψω.

Θυμάμαι αρχικα ότι πήρα ένα τρένο.Ήταν νύχτα και βρέθηκα σε μία αποβάθρα.
Εκεί πέρα ήταν κάποιοι άνθρωποι που αιωρούνταν στο αέρα και στέκονταν ακίνητοι.

Μετά το σκηνικό άλλαξε και ήμουν σ'ένα δάσσος,βράδυ πάλι, μαζί με τις φίλες μου και κάποιους άλλους.
"Αλήθεια σας λέω!Κοντά στο σπίτι μου,υπάρχουν ρίζες που γίνονται σαν φίδια και σε κυνηγάνε"είπε ένας.
Ξαφνικά οι ρίζες απ'ολα τα δέντρα σηκώθηκαν στον αέρα,μετατράπηκαν σε φίδια και άρχισαν να μας κυνηγάνε.:P
Έτρεχα,έτρεχα μέσα στο σκοτεινό δάσσος.Παράλληλα μας κυνήγαγαν και κάποιοι μαυροντημένοι τύποι με πιστόλια.

Όταν κάποια στιγμή είδα μπροστά τον Τρελαντώνη απο το καφέ της Χαράς και τον πέτυχε μια σφαίρα στην πλάτη.
Μετά από αυτό ο Τρεναλαντώνης μετατράπηκε στην Λίλα απο τους Singles.
Εγώ,έπαψα να είμαι εγω,και έβλεπα μέσα από τα μάτια του Φώτη από τους Singles.
(Όλοι οι ηθοποιοί στο όνειρό μου μαζεύτικαν?Ο_Ο)
Ο Φώτης συνειδητοποίησε ότι η Λίλα θα πέθαινε.Την κοίταξε για μια στιγμή και ξαφνικά η Λίλα τον πυροβόλησε στο μέτωπο μ'ένα πιστόλι.O_O
Ο Φώτης έβαλε το χέρι του στο μέτωπο και είδε ότι έτρεχε αίμα."ΜΑΡΙΑΑΑ"φώναζαν οι φίλες μου και μαζεύτικαν πάνω από τον Φώτη.
"Σε λίγο θα πεθάνω..."έλεγα.

Και ξαφνικά ξανά αλλάζει το σκηνικό και ο Φώτης είναι φάντασμα.Ένα αόρατο,άσπρο,διάφανο και σκυθρωπό φάντασμα.Είναι στο σχολείο και βρέχει καταρακτωδώς.
Μπαίνει μέσα στο κίοσκι το οποίο υποτίθεται ότι ήταν κτιστό.


"Άραγε μπορώ να δω μέσα από τους τοίχους?"αναρωτήθηκε.
Εστίασε τα μάτια του σ'ένα σημείο.Παρατήρησε μέσα στο σχολείο μια ξανθιά κοπέλα."Όντως μπορώ να δω μέσα από τους τοίχους!"είπε.
Η ξανθιά κοπέλα βγήκε στον προαύλιο.Εκεί πέρα βρισκόταν και το φάντασμα της Λίλας.
Την κοίταξε για λίγο και ξαφνικά εμφάνισε μπροστά στην κοπέλα χρυσάφι.Πολύ χρυσάφι.Ρουμπίνια,ζαφείρια,διάντια.
Η ξανθιά κοπέλα τρόμαξε και σοκαρίστηκε.Ο Φώτης πετάχτηκε γρήγορα έξω από το κίοσκι και κούνησε απότομα το χέρι του.Εξαφάνισε τα πάντα,εκτός από ένα χρυσό καραβάκι με κόκκινα διαμάντια.
Η ξανθιά κοπέλα το πήρε στα χέρια της και έφυγε χαρούμενη να το δείξει στην αδερφλη της και την μαμά της.

Ο Φώτης αφού σιγουρεύτηκε ότι η κοπέλα ήταν καλά είπε στην Λίλα"Και τώρα...θα μου πεις γιατί με σκότωσες?"
"Πίστευα ότι θα ήσουν δυστηχισμένος χωρίς εμένα"του απάντησε.
"Χαχ..."γελαει και την κοιτάει γλυκά."Σωστά πίστευες"
"Γι'αυτό σε σκότωσα"του είπε.
Και ξαφνικά αρχίζουν να φιλιούνται.xD



Σ'αυτό το σημείο πετάγεται ο σκηνοθέτης και λέει"ΕΤΣΙ!Θέλω στις ταινίες μου όλοι να φιλιούνται.Τελιώσαμε!:D Τέλος.:D"
Και βλέπω την μαμά της ξανθιάς κοπέλας να φιλιέται με έναν κύριο.
Βλέπω και ένα παπά να χτυπάει χαρούμενα μια καμπάνα.

Και μετά ξυπνάω.:P
Ναι καρακουλό όνειρο.

1.Ναι βλέπω Singles,από εκεί επηρεάστικα
2.Δεν έχω ιδέα τι εντύπωση σχηματίζεται κάποιος που διαβάζει αυτό το περίεργο όνειρο.xD Νυστάζω και έγραψα ότι θυμόμουν.:P
3.Ναι πριν κοιμηθώ έφαγα μερέντα και πατατάκια με κόκα κόλα.:P

Καλό 15 Αυγουστο σ'όλους.;)

Τα συμπεράσματα δικά σας.:D

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑΑΑ.:D

ΥΓ Και θα επαληθεύσω αυτό που συνειδητοποίησα στο προηγούμενο όνειρο.Γιατί τώρα τελευταία βλέπω ανθρώπους να πεθαίνουν και κακούς με πιστόλια?

Τραγικά γεγονότα xD

Γεια σααααας!
Ήρθα να γράψω και άλλο ένα όνειρο που είδα στις διακοπές.:P
Δεν είναι τόσο ευχάριστα,αλλά δεν παύουν να είναι κουλά.:P

Αρχικά είδα ότι ήμουν έξω από ένα ρεμπετάδικο με τις φίλες μου από το φροντ.Στεκόμασταν αρκιβώς μπροστά από την πόρτα γιατί θέλαμε να μπούμε εμείς πρώτες και να πιάσουμε το τραπέζι κοντά στην πίστα.Δεξιά μας υπήρχε μια άλλη ομάδα αγοριών που ήθελαν το ίδιο τραπέζι.
Τελικά μπήκαμε εμείς πρώτες και πιάσαμε το τραπέζι.:D
Αλλά η Κ. και η Α. ήταν για πολύ ώρα εξαφανισμένες στην τουαλέτα.O_O



Μετά το σκηνικό αλλάζει,και βρίσκομαι πάλι σ'ένα τραπέζι αλλά αυτή την φορά έξω από ένα κάστρο στην ύπαιθρο.:P Και δίπλα μου κάθεται η αδερφή και μια φίλη μου.
Κοιτάω τον ουρανό και τότε βλέπω κάτι φοβερό.O_O
Υπήρχαν γκρι σύννεφα παντού,που όμως από πάνω τους κύλαγε νερό σαν ποτάμι.
"Ουάου!Άμα πάρω ένα σκουπόξυλο και φτάσω τα σύννεφα και τα πιέσω θα κυλήσει νερό πάνω μας"είπα.:P



Ύστερα το σκηνικό και βρίσκομαι μέσα σ'ένα τρένο.Έρχεται ένας κακός και μου λέει"Πάρε το όπλο μου και δώσε το στον άλλο κακό"
Το παίρνω και ύστερα εμφανίζεται ο άλλος κακός.Πάει να μου αρπάξει το πιστόλι αλλά εγώ του λέω"Σιγά!Πως με τραβάς έτσι?Ο άλλος κακός ήταν πιο ευγενικός"και με αυτά τα λόγια πέταξα το μπιστόλι έξω από το παράθυρο.Τότε φώναξα στην φίλη μου και στην αδερφή μου"ΤΡΕΞΤΕ".
Μετά βρέθηκαμε μέσα σ'ένα λεωφορείο και κατεβήκαμε κάπου κάτω στην Αθήνα.



Το σκηνικό ξανά αλλάζει και υποτίθεται ότι ήμουν στην εκκλησία μαζί με την μαμά μου και την αδερφή μου.Ήμασταν μαυροντυμένες γιατί υποτίθεται είχε πεθάνει ο θείος μου και ο παππούς μου.Περιμέναμε λοιπόν να τελειώσει ένα γάμος για να γίνουν οι κηδείες.Και δεν έκλαιγα.Και αναρωτιόμουν στο όνειρο γιατί δεν κλαίω.Αλλά ξαφνικά είδα τον παππού μου να περπατάει,και είπανε ότι αναστήθηκε.:O :O :O O_O O_O



Μετά ξανά αλλάζει το σκηνικό και ήμουν πενθήμερη στα Γιάννενα.<33 Αλλά το ξενοδοχείο μας βρισκόταν κοντά σ'ένα δάσος και μία λίμνη τρομακτική.Στο δάσος υπήρχε ένα λιοντάρι τεράστιο και φοβόμουν να πάω.Μετά μπήκα στο αυτοκίνητο της γιαγιάς μου και εκείνη ξεκίνησε να οδηγάει.
Σημείωση:η γιαγιά μου δεν ξέρει να οδηγάει.
Τελικά κολλήσαμε σ'ένα μικρό γκρεμό και πίσω μας παραμόνευε το λιοντάρι.Εγώ βρήκα ιδέα,και πήρα μια μπριζόλα στα χέρια μου,στην οποία χάραξα με ένα μαχαίρι την λέξη"ΒΟΗΘΕΙΑ".Ήθελα να την στείλω σε μια φίλη μου αλλά τελικά δεν τα κατάφερα.:P



Μετά ξύπνησα.
Οκ,Παράξενα όλα έτσι? :P

Δεν ξέρω τι έχω πάθει και τώρα τελευταία βλέπω συνέχεια πιστόλια,κακκούς να με κυνηγάνε,ανθρώπους να πεθαίνουν κλ.O_O

Αυτααααααα.

Καλό μήνα σ'όλους.:)

Τα συμπεράσματα δικά σας.:P


ΥΓ:Περιέργο που φοβόμουν το λιοντάρι αν σκεφτεί κανείς ότι είμαι Γκριφιντορ και η αγαπημένη μου παιδική ταινία είναι ο Lion King.:P

Γυρίζοντας τον χρόνο πίσω-Ο δολοφόνος

Γειαααααααααααααα σας!

Ακούει κανείς?
ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ?:P

Δεν βαριέσαι,και να μην ακούει εγώ ήρθα να γράψω όνειρο κουλό που είδα!
Και ναι,είναι γεγονός πως εδώ και μήνες βλέπω σπάνια όνειρα κουλά και δεν τα θυμάμαι κιόλας.Όχι όπως παλιά που έβλεπα σε καθημερινή βάση.:P
Αλλά στις διακοπές ΞΑΝΑ ΒΡΗΚΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ!ΥΕΑΗΗΗ.B)
Ναι,ναι,έβλεπα κάθε μέρα,3 τουλάχιστον,κουλά και τα θυμόμουν κιόλας.Το κλίμα,η ξεκούραση,τ'ότι κοιμόμουν πολλές ώρες,δεν ξέρω τι αλλά ξανά είδα μεγάλα όνειρα.:P
Και τώρα θα σας γράψω ένα το οποίο μου έμεινε.:P

Θυμάμαι μια κατεστραμμένη καλυβούλα.Μέσα τα πάντα είναι διαλυμένα.Μια κοπέλα μιλάει σε μία μικρή νεράιδα και της λέει πως πρέπει να γυρίσουν τον χρόνο πίσω.Ξαφνικά βλέπω μέσα από τα μάτια της κοπέλας.Πέρνω ένα ρολόι στα χέρια μου και βλέπω την ώρα-16:00.
"Πρέπει να γυρίσουμε τον χρόνο στις τέσσερις παρατέταρτο"λέω στην νεράιδα.
Και τότε ο χρόνος γυρνάει.
Και βρίσκομαι σε μία μεγάλη πλατεία με πολύ κόσμο.:P
Το θέμα ήταν ότι γύρισα τον χρόνο πίσω γιατί έπρεπε να πάρω αυτό το ιπτάμενο πράγμα:



Δεν ήταν δύσκολα να το πάρω.^_^
Το είχε ένας άντρας και αμέριμνός όπως ήταν πήγα και του το άρπαξα.Ανέβηκα γρήγορα πάνω του,αλλά δεν ήξερα πως ανέβαινε στον αέρα.xD Και ζήτησα από αυτό τον άντρα να μου δείξει,και μου έδειξε.O_O
Έτσι ανέβηκα πάνω του και κουνώντας το πόδι μου δεξιά και αριστερά κατάφερα να το κουμαντάρω.:P Όμως με πήρε είδη η αστυνομία και έτσι πέταξα με αυτό το πράγμα στο υψηλότερο σημείο της πλατείας,σε μία μεγάλη εξέδρα.xD
Εκεί υποτίθεται ότι έπρεπε να μείνω τουλάχιστον ένα τέταρτο για να πάει η ώρα πάλι 16:00.(?? :P)
Εκεί στην εξέδρα βρέθηκα και ο Τζεικομπ από το Λυκόφως.O_O
Και από την χαρά μου που τον είδα έτρεξα και τον φίλησα.O_O
Και ξαφνικά τσουπ και ο Εντουαρτ που λέει"Τώρα εσείς υποτίθεται ότι είστε φίλοι?"
"Μα ναι!Φίλοι είμαστε!"απάνταγα εγώ πεισματικά.:P"Πες!"ειπα στην αδερφή μου.
"Ναι φίλοι είναι!"είπε η αδερφή μου.
"Ορίστε!Και η αδερφή μου με ξέρει καλύτερα από τον καθένα!Ξέρει ότι λέω αλήθεια!"

Και κάπως έτσι παράξενα τελείωσε αυτή η σκηνή.:P

Μετά το σκηνικό αλλάζει και σας προειδοποιώ γιατί μετά το όνειρο έγινε πιο άσχημο.:/ :P

Βρίσκομαι μέσα στο μεγάλο υπνοδώματιο στην Κόρινθο.
Μπροστά μου στέκεται ένας μαυροντυμένος τύπος που κρατάει μπιστόλι και θέλει να με σκοτώσει.Απο πίσω του κάποιος(πιθανότατα φίλος μου) που κραταει σφιχτά τον μαυροντυμένο προσπαθώντας να με προστατέψει.
Τα πάντα εξελλίσονται φοβερά γρήγορα.
Κρατάω στα χέρια μου και εγώ ένα όπλο.
Ο μαυροντυμένος ειναι έτοιμος να ρίξει σ'εμένα και στο φίλο μου.Πρέπει να κάνω κάτι.Πάει να πατήσει την σκανδάλη,αλλά δεν προλαβαίνει.



Την πατάω πρώτη εγώ.Και δυο φορές μάλιστα.Και ο μαυροντυμένος τύπος γεμίζει αίματα και πέφτει κάτω.
Και τότε συνειδητοποιώ τι έκανα.
"Τον σκότωσα..."ψυθηρίζω."Τι έκανα?"
Το όπλο πέφτει από τα χέρια μου και τρέχω έξω από το δωμάτιο.
Τρέχω και ψάχνω να βρω(και εδώ είναι το πρώτο κουλό σημείο του ονείρου :P) τον Μόζερ με τον οποίο υποτίθεται ότι τα είχα.
Ποιος είναι ο Μόζερ?Μα βέβαια το αφεντικό του Ρεξ.:P
Αυτός εδώ:


Αρχίζω λοιπόν και τον ψάχνω σ'όλο το σπίτι φωνάζοντας"Μοζερ!Μοζερ!"αλλά πουθενά ο Μόζερ.
Τελικά επίστρέφω στο δωμάτιο όπου βλέπω τον φίλο μου να κλαίει πάνω απο την έγκυος γυναίκα του την οποία εγώ υποτίθεται σκότωσα.(O_O ?)
"Τι θα κάνουμε?"το ρωτάω ενώ είχα βουρκώσει τα μάτια μου.
"Η γυναίκα μου θα πεθάνει...Αλλά τουλάχιστον εύχομαι να σωθεί το μωρό"
Και τοτε συνειδητοποιώ πως η γυναίκα ήταν η αδερφή μου.O_O
Αλλά μετά από αυτό η γυναίκα μετατρέπεται στον παππού μου,και εγώ αρχίζω και κλαίω.
Και κλαίω.Κλαίω πάρα πολύ.
"Τι έκανα?Σκότωσα τον παππού μου"έλεγα."Σκότωσα τον παππού μου".Έβαζα τα χέρια μου μπροστά στο πρόσωπό μου και έκλαιγα.Και ξανα έκλαιγα.Και πόναγα...Πόναγα παντού.Δεν άντεχα.


Και εκεί ξύπνησα.:P
Πάλι καλά δηλαδή γιατί η αίσθηση του ονείρου στο τέλος ήταν απαίσια.:P :/

Ξέχασα να αναφέρω μια μικρή σκηνή κατα την οποία προσπαθούσα με δυο φίλες μου,μέσα στο βράδυ,σ'ενα στρατόπεδο να καταστρώσουμε ένα σχέδιο.Και ο μόνος τρόπος ήταν να τυλίξουμε κάποιον με καλώδια και να τα βάλουμε στην μπρήζα.Τελικά το κάναμε και τυλήξαμε την αδερφή μου.Όμως έπαθε ηλεκτροπληξία και μετά την ηλεκτροπληξία έπαθε αμνησία.O_O Και ρώταγε που ήτανε.Το σημείο αυτό του ονείρου μου φάνηκε πολύ αστείο και όταν ξύπνησα γέλαγα.:P Πραγματικά δεν ξέρω γιατί.:P

Συμπέρασμα που έβγαλα στις διακοπές:Αρχίζω να πιστεύω πως τα όνειρα μου πότε είναι κουλά,πότε εκφράζουν επιθυμίες μου,και πότε φόβους μου.Και έτσι τα κατέταξα σε τρεις κατηγορίες.Στα κουλά,επιθυμητά,τρομακτικά.:P Στα τρομακτικά έχω δυο υπο κατηγορίες.Η πρώτη είναι τα τρομακτικά-φόβοι μου.Δηλαδή που ότι φοβάμαι στην καθημερινότητα μου συμβαίνει στο όνειρο.Η δεύτερη είναι τα τρομακτικά-περίεργα.Δηλαδή αυτά που όταν τα βλέπω έχω μια περίεργη αίσθηση στο όνειρό μου.Μια αίσθηση ούτε όμορφη αλλά και ούτε άσχημη.Και σ'αυτή την υποκατηγορία κατέταξα 4-5 όνειρα μου που έχουν ερμηνευτεί από άλλους ως πραγματοποιήσιμα-αληθινά.:P
Εμπνεύσεις που είχα πάλι στα διακοπές.Και δεν έκατσα και στον ήλιο.




Αυτά από εμένα.
Και αυτό το όνειρο ανήκει στα κουλά και στα τρομακτικά-φόβοι ταυτόχρονα.:P
^_^

Άμα μπορέσετε και ερμηνεύσετε τίποτα πείτε το μου.:P

Φιλάαααααααακια σ'όλους,και ίσως επιστρέψω πολύ γρήγορα γιατί μου έχει μείνει και άλλο ένα όνειρο.B)

Αναπάντεχα περιστατικά.:P O_O

Καλημεεεεεεεεεέρα!!

Σήμερα είδα ΠΟΛΥ κουλό όνειρο.
Γι'αυτό πέρασα από εδώ να το γράψω.:P

Λοιπόν,αρχικά πήγα στο φροντιστήριο.Είχα αρχαία γι'αυτό χαιρόμουνα και έλεγα συνέχεια"WIIII,θα ξανακάνω μάθημα!Θα ξανακάνω αρχαίαααα!"



Μπήκα στην τάξη και είδα την κυρία των αρχαίων μας,να φοράει μια ολόιδια στολή Χάρι Πότερ.Φόραγε και καπέλο.:P
Πήγα και κάθισα στο τρίτο θρανίο,αντί για το δεύτερο που καθόμουν πάντα.
Όμως παρατήρησα ότι η κίτρινη αίθουσα ήταν τεράστια.Πιο δεξιά υπήρχε μια σκηνή και μερικά παιδιά από το παλιό μου σχολείο.:P Τότε ακούστηκε μουσική και τα παιδιά άρχισαν χορεύοντας να τραγουδάνε.

Εγώ ζήτησα από την κυρία να πάω να πιο λίγο νερό και βγήκα απο την τάξη.Είδα την αδερφή μου και την χαιρέτησα,και ύστερα με χαιρέτησε κάποιος άλλος ο οποιός δεν κατάλαβα στην αρχή ποιος ήταν.
Τελικά ήταν η κυρία της Έκθεσης,και δεν την αναγνώρισα γιατί είχε κόψει τα μαλλιά της καρέ,και τα είχε βάψει μαύρα.(O_O)
"ΑΑΑ,γειά σας!"είπα."Μα γιατί κάνατε έτσι τα μαλλιά σας?Είναι χάλια.:P Σας το είχα ξαναπεί όταν είχα δει και το άλλο όνειρο ότι δεν σας πάει το μαύρο και είχατε πει ότι δεν θα τα βάφατε ποτέ έτσι.Μα γιατί τα βάψατε?"την ρώτησα.:P
"Εε,τι να κάνω.Δεν γινόταν αλλιώς."Μου είπε λυπημένα.

(Σημείωση:Σε ένα άλλο μου όνειρο είχα ξαναδεί την κυρία μου με βαμμένα μαύρα μαλλιά.Και την είχα ρωτήσει πάλι γιατί τα έβαψε και μου είχε πει το ίδιο πράγμα.Ότι δεν γινόταν αλλιώς.Και όταν της το είχα πει στην πραγματικότητα είπε ότι δεν θα τα βάψει ποτέ μαύρα.:P οκ,αρχίζω και τρομάζω.:P)



Μετά από αυτό ξαναμπήκα στην αίθουσα.Αλλά καθώς έμπαινα είδα απέξω την κυρία να φοράει ένα ωραίο μακρύ νυφικό.O_O
"Wtf?Πότε πρόλαβε να αλλάξει"σκέφτομαι."Θα παντρευτεί?"
Και ξαναβγαίνω από την αίθουσα.
Όταν όμως η κυρία ξανά ήρθε κοντά μου το νυφικό είχε μετατραπεί σε μίνι φόρεμα άσπρο που άφηνε ακάλυπτη την κοιλιά.:P Η κυρία κοιταζόταν σ'ένα καθρέφτη και η διευθύντρια από δίπλα της έλεγε ότι της πάει.
"Ναιιι,ωραία σας πάει"συμφώνησα και εγώ προσπαθώντας ακόμα να καταλάβω γιατί φόραγε νυφικό.



Μετά το σκηνικό αλλάζει και βρίσκομαι μέσα σ'ένα τρένο μαζί με την φίλη μου την Α.Μ.
Κοιτάω έξω από το παράθυρο και βλέπω βουνά και λίμνες.
"Κοίτα!"μου λέει η Α.Μ"Υπάρχει νερό!Άλλες φορές το έδαφος ήταν ξερό."
"Ναι όντως,άλλες φορές δεν υπήρχαν λίμνες"της είπα εγώ.

Ύστερα φτάσαμε σε μια κρεπερί.
Εγώ,η αδερφή μου και η φίλη μου η Ε. μπήκαμε μέσα.
"Θα πάρω μια κρέπα με γέμιση φράουλα,ή μια με γέμιση σοκολάτα και φράουλες μέσα."είπα εγώ.
Μετά βέβαια είδα ένα σερβιτόρο να κουβαλάει μια σακούλα κορόμηλα και υπέθεσα ότι μάλλον δεν έχουν φράουλες.:P
Εμείς και η φίλη μας ψάχναμε τραπέζι κοντά στο παράθυρο.Αλλά σ'όλα τα τραπέζια κοντά στο παράθυρο καθόταν και από μία κινέζα.O_O Μόνες τους όλες.



Έτσι κάτσαμε σ'ένα πιο μέσα τραπέζι.Εκεί που καθόμασταν ήρθε ξαφνικά ένα ψωνισμένος παραγωγός και λέει στην φίλη μου"Θέλω να γίνεις το μοντέλο μου!Θα σε κάνω διάσημη σ'όλη την Ευρώπη!"
Η φίλη μου τον κοίταζε άναυδη."Πόσα κιλά είσαι?"την ρωτάει.
"83.:P"(WTF?)απαντάει η φίλη μου.
"ΤΕΛΕΙΑ!Ακριβώς αυτό που θέλω!Και έχεις και σταθερά κιλά όλο τον χρόνο οπότε τέλεια!"
"Μα γιατί δεν παίρνετε και εμένα?"αναρωτήθηκα."Εγώ είμαι 87 κιλά.Δεν έχουμε μεγάλη διαφορά.:P"
"Όχι,όχι εσύ δεν κάνεις"μου είπε και εγώ το κοίταξα απογοητευμένη.


Μετά ξύπνησα.
1 αντίδραση:Ευτυχώς που ήταν όνειρο,και η κυρία δεν έχει βάψει στα αλήθεια μαύρα τα μαλλιά της.
2 αντίδραση:Τι στο καλό σημαίνει το νυφικό?
3 αντίδραση:Οκ,48 κιλά είμαι ακόμα.Όχι 87.O_O
4 αντίδραση:Είπια νερό να συνέλθω.:P
5 αντίδραση:Έχω αρχίζει να τρομάζω με τα όνειρά μου.:P xD

Όποιος μπορεί να το ερμηνεύσει θα είναι φοβερός.χαχαχχα xD

Φιλάκια πολλά σ'όλους και να μην ξεχνάτε να ονειρεύεστε.:*

Το ουρλιαχτό.

Γεια σααας.:D

Ειδα ένα όνειρο σημερα που μου εκανε εντυπωση και ηθελα να το γραψω εδω.:P

Γενικα εβλεπα ονειρα,αλλα παντα ειχαν σχεση με μαθηματα κλ οποτε δεν ηθελα να τα γραψω.:P

Λοιπον αρχικα ειδα οτι ημουν σε μια ανηφορα καιτην ανεβαιναμε με δυο φιλες μου.
Ηταν τεραστια.
Περπαταγαμε,και περπαταγαμε,και περπαταγαμε.:P

Ωσπου καποια στιγμη φτασαμε σ'ενα καφενειο.


Βασικα δεν ηταν ακριβως καφενειο.Ηταν και εστιατορια μαζι.
Μπηκαμε μεσα και ζητησαμε μια τραπουλα.Ετσι αρχιζαμε και παιζαμε χαρτια.Ηθελα να κερδισω αλλα συνεχεια εχανα.-.-

Στο απεναντι τραπεζι ειδα μια αλλη μου φιλη να παιζει χαρτια και να μιλαει με δυο μαυροντυμενους τυπους.:P
Εγω παραξενευτικα που δεν μας ειχε δει,και αναρωτηθηκα τι γυρευει με αυτους τους τυπους.
Μετα απο λιγη ωρα η φιλη μου σηκωθηκε απο το τραπεζι και ηρθες προς το μερος μας.
"Ειναι πουθενα εκει το παλτο μου?"με ρωτησε.
"Ναι,εδω ειναι.:P"της ειπα και εξαψα ολα τα παλτα στην κρεμαστρα μεχρι που βρηκα το δικο της,ροζ και μαλακο παλτο.Της το εδωσα λεγοντας"Τι κανεις εσυ?"
"Καλα.;)"απαντησε και εφυγε με τους δυο τυπους.
Εγω εμεινα να κοιταω το κενο καθως παρολο που μου ειχε χαμογελασει στεναχωρεθηκα που δεν ρωτησε τι κανω εγω.:P
"Μα εχει να με δει τοσο καιρο και δεν με ρωτησε τι κανω.Δεν με αγκαλιασε καν."σκεφτομουν παραπονιαρικα.:P

Ξαφνικα σ'αυτο το σημειο η αυρα του ονειρου αλλαζει.Ενιωθα απο εδω και περα οταν το εβλεπα τρομαγμενη.




Υστερα την παρακολουθουσα που βγηκε εξω.Ο καιρος ηταν βροχερος.Ξαφνικα η φιλη μου μετατραπηκε στην Σμαραγδα Καρυδη.O_O Και αρχισε να περπαταει με γοργο ρυθμο.Απο πισω της,την ακολουθουσε μια γρια.Μια πολυ ασχημη γρια με ρυτιδιασμενα χερια και πρόσωπο.Φοραγε κουρελια και περπαταγε τοσο παραξενα πισως της.Η Σμαραγδα Καρυδη ξαναμετατραπηκε στην φιλη μου,που συνεχησει να περπαταει αμεριμνη.Η ασχημη γρια,απλωσε το χερι της να την αγγιξει αλλα δεν τα καταφερε.Υστερα η φιλη μου μπηκε μεσα σ'ενα δωματιο που εμφανιστηκε ξαφνικα στην μεση του δρομου και την εχασα απο τα ματια μου.




Αλλα για καποιο λογο ειδα μεσα απο τα ματια της φιλης μου.Το δωματιο ητα μικρο,ομως υπηρχαν παντου χρυσα πραγματα και ενα μεγαλο χοντρο χαλι.
Ξαφνικα ακουστηκε μια γυναικια αγρια φωνη"Δεν θα σε ακουσει κανεις.Μονο αν ουρλιαξεις τοσο δυνατα οσο μπορει μια αληθινη μητερα."ειπε.
Και ξαφνικα ακουσα ενα σπαραχτικο ουρλιαχτο της φιλης μου.




Εκει ξυπνησα.:/
Πραγματικα με ανησυχησε πολυ αυτο το ονειρο,και με αυτη την φιλη μου εχω να επικοινωνησω δυο εβδομαδες.Θα προσπαθήσω να βρω το τηλ. για να την πάρω αλλιως θα σκασω.:P

Αυτα.Αν κανεις μου ερμηνευσει το ονειρο θα του ειμαι υποχρεη.:P

ββ:)



ΕΝΤΙΤ:Το όνειρο τελικά βγήκε πάνω κάτω πραγματικό.Πέθαναν δυο συγγενείς της φίλης μου.Νομίζω πως τώρα μπορώ να ερμηνεύσω το όνειρο.

Τα περίφημα σοκολατίνια επιστρέφουν.

ΓΕΙΑ ΣΑΣ! :D

Όχι δεν γκρεμίστηκε κανένας φούρνος -λίγα μπουμπουνητά χθές με την βροχούλα δεν την λές, βροχή δεν την λές, το τέλος του κόσμου ίσως, τέλος πάντων- αλλά είδα όνειρο, που να το θυμάμαι φυσικά. Και όχι μόνο ένα, αλλά αρκετά σε ένα βράδυ από τα οποία δυστυχώς ή ευτυχώς θυμάμαι μόνο τα δύο. Είναι που με έχει επηρεάσει και το πρόγραμμα των εξετάσεων, μέρα παρά μέρα ξύπνημα στις 8, άντε τις υπόλοιπες μέρες να βρείς τον ρυθμό σου και να κοιμηθείς μέχρι αργά σαν φυσιολογικός άνθρωπος! Έτσι, μια τέτοια "φυσιολογική" νύχτα που κράτησε από τις 1μιση το βράδυ μέχρι τις 12μιση το πρωί -που μετά από μισή ώρα με βάλανε να φάω μεσημεριανό με την τσίμπλα στο μάτι- αλλά αυτό είναι άλλο πονεμένο θέμα, I was dreaming.

Οκ, αρκετά μεγάλος πρόλογος (έπρεπε να πώ κάπου το δράμα που περνάω).

Ήτανε βράδυ, σίγουρα μετά τις 1 (τυχαίο; δεν νομίζω) και είχα βγεί από το σπίτι και έκανα βόλτες για να πάω κάπου. Το που θα το ανακαλύψετε στο τέλος, και εγώ εξεπλάγη. Και εκεί που περπατούσα πάνω από μία ώρα σίγουρα, κατάλαβα ότι είχε εφιαλτική ησυχία παντού. Έτσι, το ιδιοφυές μυαλό μου διαπίστωσε ότι -guess what- με παρακολουθεί κάποιος. Ω ναι, πρωτοτυπία. Λίγο αργότερα, βαδίζοντας λές και είμαι στο μικρό σπίτι στο λιβάδι, πηγαίνω να περάσω μέσα από μια υπόγεια διάβαση. Ναιιι αυτές τις "ασφαλείς" υπόγειες διαβάσεις, που είναι απίθανο να πάθεις τίποτα! Και αυτή ήταν μία κοντά στην περιοχή μου, το πώς βρέθηκα εκεί μετά από δύο ώρες περπάτημα ενώ είναι ένα τέταρτο από το σπίτι μου, πράγμα αξιοπερίεργο. Και εκεί που έβγαινα από την διάβαση, ήμουν σίγουρη ότι ήταν αυτός που με παρακολουθούσε ένα εκατοστό από πίσω μου, οπότε ΓΚΑΠ! Του δίνω μία σούπερ ντούπερ στρυφογυριστή κλωτσιά -αλα assassin's creed μόνο χωρίς το σπαθί, την στολή και μπλα μπλα μπλα- εκεί που ξέρετε. Είμαι καραΓΑΜΑΤΗ το ξέρω. Και μετά από λίγα λεπτά ανακαλύπτω ότι ο προορισμός μου ήταν το γνωστό ψιλικατζίδικο που ψωνίζω -χαχα ΚΑΙ αυτό πέντε λεπτά από το σπίτι μου, μέσω λαμίας φαίνεται πήγα- για να πάρω τι μέσα στην αποπνυκτική κατάμαυρη και ξάστερη νύχτα; (μα τι ποιήτρια που είμαι!)

ΤΑΝΤΆΑΑΑΑ

Εδώ ήθελα να βάλω φωτογραφιούλα, κλαπθ κλαπθ αλλά ολόκληρο GOOGLE τίποτα. YOUTUBE ούτε -ξεχνιέται η διαφήμιση με τα σοκολατάκια που βρίσκονται παντού πχ. ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ ΜΟΥ/ΤΟ ΚΑΠΕΛΟ ΜΟΥ/Η ΜΠΛΟΥΖΑ ΜΟΥ/ ΤΟ ΣΤΡΙΝΓΚ ΜΟΥ/ ΤΑ ΓΥΑΛΙΑ ΜΟΥ/ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ; ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΝΟΥΑΖΕΤΑΣ ΦΥΣΙΚΑ! Ναι, τέτοια σοκολατάκια αναζητούσα η άμοιρη βραδιάτικα σνιφ. Το άθλιο υποσεινήδητο φταίει, γιατί και έξω από τον κόσμο των ονείρων -γκουχου γκουχου- έχω άχτι να πάρω απεγνωσμένα από το σουπερμάρκετ (γιατι εγώ με το ιδιοφυές μυαλό μου δεν είχα συνειδητοποιήσει στο όνειρό μου ότι στα ψιλικατζιδικα δεν υπάρχουν) ένα σακούλι με πράσινα σοκολατάκια noisettes ΙΟΝ! Και φυσικά να το τελειώσω μέσα σε μία μέρα αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.

Το δεύτερο όνειρο, με πηγαίνει κάπου στην Κόρινθο (το καλοκαίρι φταίει που έρχεται?!) στην γνωστή παραλία να είμαι με τις ξαδέρφες μου μόνες μας πάνω στην άμμο να περιμένουμε να παραγγείλουμε MACDONALD'S, το οποίο είναι χτισμένο πάνω στην άμμο παρακαλώ, χαχα. Δεν ξέρω αν παραγγείλαμε ή όχι, γιατί μια καθημερινή τσιριχτή φωνή από το real world με έφερε χιλιόμετρα μακριά από τον προορισμό μου να φάω ένα BIG MAC.

ΥΓ: ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ να πάω σήμερα να πάρω σοκολατάκια.

ΥΓ2: Ξέχασα να πώ ότι στο πρώτο όνειρο, ονειρευόμουν ότι έγραφα στο blog μου για την εμπειρία μου σε λογοτεχνικό στάιλ όπως πάντα γιατί ώς γνωστών είναι να μην μου δώσεις έμπνευση. [ψωνιο mood=off]

ΥΓ3: Σήμερα είδα ότι ξέσπασα σε μια καθηγήτρια μπαλέτου (εντάξει, όχι καμία τυχαία I confess) και τη σκότωσα. Αποθυμένα είναι αυτά αχ.

ΥΓ4: Και επειδή τα noisettes δεν είναι μόνο σοκολατάκια, πάρτε και μια μουσική υπόκρουση γιατί ξέρω ότι εσείς φίλτατοι δεν θα Never forget me μέχρι να δω ξανά όνειρο και να το γράψω εδώ!

That's all Folks!

ΣΜΟΥΤΣ, à bientôt.

Edit: Επειδή το ιδιοφυές μυαλό μου για τρίτη φορά μέσα στο κείμενο σήμερα δεν με εγκατέλλειψε ποτέ, είχα ένα κόλλημα ότι τα σοκολατάκια NOISETTA (όπως κανονικά μου ήρθε φλασιά ότι λέγονται) λέγονται NOISETTES. Η γαλλική φαντασία μου φταίει, μην δω δύο tt μαζί, αμέσως να του κολλήσω -es. Προκαταβολική συγγνώμη στην google και στο youtube για το κραξιμο, και για να μην παραπονιέστε άλλο ορίστε και φωτογραφικό υλικό και υπερσύγχρονο βιντεάκι (κρίμα και μ'άρεσε όπως το είχα συνδέσει με το συγκρότημα θνιφ, ένα παραλληλισμό είπα να κάνω και εγώ, ξαναθνιφ).

VOILA:


(5μιση ευρώ έχουν τα σκασμένα. -.-)

Ενα μάθημα και μια εκδρομή.:P

Καλησπερααααα!!

Σας ελειψαν τα κουλα μου ονειρα?:P
Ωωω,δεν φταιω που δεν βλεπω το τελευταιο καιρο.:/
Ισως να φταει το αγχος...ισως επειδη ξυπναω αποτομα...

Αλλα οπως και να εχει σημερα που επιτελους καταφερα να κοιμηθω ενα ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΑΤΟΟΟ(:D) 9ωρο ειδα ονειρο.Οχι και ιδαιτερα σπουδαιο αλλα απο το τιποτα.:P

Αρχικα ημουν στο σχολειο σε μια ταξη μαζι με την αδερφη μου και διαβαζαμε Βιολογια Γ.Π. Ξαφνικα μπηκε μεσα η κυρια Μ. της Βιολογιας και ειπε "θα γραψουμε τεστ!"
"ΤΙΙΙΙ?"Λεω εγω εκπληκτη."Αποκλειεται!Δεν τα εχω μαθει καλα!Δεν θυμαμαι τιποτα!Θα γραψω χαλια!"
"Ναι κυρια ουτε εγω εχω διαβασει καλα."ειπε η αδελφη μου.
"Οχι,οχι θα γραψετε.Παω να φερω το τεστ"απανταει η κυρια.
"ΤΙΙ?"λεω πανικοβλητη και ξεφυλιζω τις σελιδες προσπαθωντας να συγκρατησω οποιαδηποτε πληροφορια απο το βιβλιο.
Η κυρια ξανα ερχεται και μας δινει τα τεστ."Γραψτε οτι θυμαστε." λεω με αυστηρο υφος.
Εγω κοιταω την αδελφη μου,που οπως και εγω ετσι και εκεινη ηταν ετοιμη να βαλει τα κλαματα.
Εδω τελειωνει αυτη η σκηνη.:P Να πω οτι η συγκεκριμενη κυρια στην πραγματικοτητα ειναι παρα πολυ καλη και γλυκια.Δεν ξερω πως στο ονειρο μου εγινε τοσο κακια.:P

Υστερα ειμαι σε μια αλλη ταξη του σχολειο.Ειναι μεσημερι Τριτης.Απο το απεναντι τμημα ακουω παιδια να γελανε και υποθετω πως κανουν Λογοτεχνια.
"Μα εμεις δεν εχουμε Λογοτεχνια αυτη την ωρα?"αναρωτιεμαι."Και τωρα τι θα κανουμε? Ιστορια O_O? "
Μετα απο αυτο μπαινει μεσα μια σγουρομαλλα κυρια,αφηνει κατι θεματα σ'ενα θρανιο και χαμογελαει.
"Θα κανουμε μαζι σας Ιστορια?"ρωταω εγω.
"Οχι,θα δειτε τι θα κανετε."λεει και χαμογελαει φευγοντας.
Ξαφνικα ακουγεται μια μουσικη,και πισω στον τοιχο ανοιγει μια πορτα απο την οποια βγαινει η κυρια Ν. των Λατινικων με ενα ψευτοαυστηρο βλεμμα.
Δεν ξερω γιατι αλλα η συγκεκριμενη σκηνη ειχε πολυ πλακα και καθε φορα που την θυμαμαι γελαω.:P
"Θα κανουμε Λατινικα?:P"ρωταω.
"Οχι θα κανουμε Εκθεση για να συμπληρωσουμε το μαθημα που ειχατε χασει.Αλλα επειδη η κυρια Μ. δεν μπορουσε ηρθα εγω."μου απαντησε.





Υστερα το σκηνικο ξαναλλαζει ολοκληρωτικα αυτη την φορα.
Βρισκομαι σ'ενα τζετ στην θαλασσα.Μπροστα μου χαζογελανε ενα αγορι και μια κοπελα που υποτιθεται οτι ηταν φιλοι μου.Εγω κρατουσα μια φωτογραφικη και προσπαθουσα να μας βγαλω φωτογραφιες.
Υστερα πηγα σ'ενα λουνα παρκ και ανεβηκα πανω σε μια καμπια.Πηγαινε τοοοοοσο γρηγορα και υπεροχα!Θυμαμαι οτι ουρλιαζα αλλα το απολαμβανα!
Μετα απο αυτο συνειδητοποιησα οτι ειμαι πενθημερη με τους συμμαθητες μου στην Σμυρνη,και μετα θα επισκεπτομασταν την Κωνσταντινουπολη.:P
Στην συνεχεια πηγα σ'εναν παιδοτοπο.Παρατηρησα οτι ο παιδοτοπος ειχε μεσα μονο πρασινες μπαλες,και γυρω του απεξω υπηρχαν παρα πολλες μπλε.:P

Μετα ξυπνησα.:P

οκ,τις πρωτες δυο σκηνες ξερω πως να τις εξηγησω.Φταει το αγχος των μαθηματων.
Η τελευταια δεν μπορω να καταλαβω που κολλαει.:P
Και ειδικα ο παιδοτοπος.O_O

Λοιπον,αυτα απο εμενα!:)
Οπως καθε φορα μπορειτε να βγαλετε τα δικα σας συμπερασματα.:P

Η ταινία.

Καλημέρα, καλό μεσημέρι, καλό απόγευμα, καλό ό,τι θέλετε για να μη χαλάσω χατίρι σε κανέναν, αν και είναι 9:30 μ.μ. :Ρ


Αυτό το όνειρο ξεκίνησε πάρα πολύ όμορφα.

Υποτίθεται πως είχα πάει μια βόλτα με τη γιαγιά μου ( no comments, έχω ήδη πει πως είναι η καλύτερη παρέα :Ρ) στο Σύνταγμα, όμως -guess what!- δεν ήταν το Σύνταγμα. Εννοώ πως το τοπίο δεν ήταν το ίδιο. Ήταν μια τεράστια πλατεία, με μάρμαρο στο έδαφος, πολλά δέντρα και ακόμα περισσότερα φώτα. Ουσιαστικά όμως ήταν σαν ένα τεράστιο μπαλκόνι, σε νεοκλασικό στυλ, με πανέμορφη θέα.
Καθώς εξηγούσα στη γιαγιά μου τι είναι το κάθε αντικείμενο / μέρος / κτλ που βλέπαμε (τα 'ξερα όλα τρομάρα μου :Ρ), αποφασίσαμε να πάμε στο ξενοδοχείο που μέναμε, το οποίο ήταν 10-20 μέτρα από εκεί που ήμασταν.
Φτάσαμε λοιπόν στο τεράστιο ξενοδοχείο με τις γυάλινες πόρτες και περπατήσαμε στο μπαλκόνι, που είχε το ίδιο στυλ και την ίδια θέα με το προηγούμενο σκηνικό. Μερικοί άνθρωποι ήταν καθισμένοι στα στρογγυλά τραπέζια, με το λευκό τραπεζομάντιλο κι έπαιρναν το δείπνο τους. Έτσι καθίσαμε κι εμείς να φάμε. Πριν προλάβουμε να κάτσουμε, όμως, καλά-καλά ένας κύριος, ψηλός με μπλε μάτια και ξανθό μαλλί ( ιχ... ),  που καθόταν στο διπλανό τραπέζι, γύρισε προς το μέρος μου και μου είπε να πάρω να δω μια ταινία. Ισχυριζόταν πως ήταν ηθοποιός κι εκείνη η ταινία ήταν η καλύτερα που είχε γυρίσει ποτέ.
Αφού τελειώσαμε το δείπνο μας, πήγαμε και πήραμε την ταινία. Η γιαγιά μου έπεσε για ύπνο, διότι ήταν κουρασμένη κι εγώ, επειδή δε νύσταζα, αποφάσισα να τη δω.


Fleur, εδώ σταματάς να διαβάζεις. :Ρ Σοβαρά. ^__^

Στην ταινία πρωταγωνιστούσε εκείνος ο κύριος με μια γυναίκα αρκετά όμορφη. Ψηλή, με καστανά μάτια και μακριά, καστανά μαλλιά, που όμως είχε μια αρκετά θλιμμένη έκφραση.
Ήταν μέσα σε μια σπηλιά με μια λίμνη στο κέντρο και συζητούσαν για τη ζωή τους. Έλεγαν πως η σχέση τους δεν μπορούσε να συνεχιστεί, επειδή εκείνη ήταν παντρεμένη. Ωστόσο, κανείς από τους δύο δεν ήθελε να σταματήσουν να βλέπονται. Ενώ ήταν αγκαλιασμένοι και σαλιάριζαν ( -.- ), ένα μεγάλο τέρας (σαν Βασιλίσκος του νερού -μη δω ερώτηση : Τι/Ποιος είναι ο Βασιλίσκος. Harry Potter δεν έχετε δει; :Ρ ) πετάχτηκε από τη λίμνη και τους σκότωσε... Άνοιξε το στόμα του κι έφαγε τις πλάτες τους. Και φυσικά μπορούσα να δω τα πάντα από μέσα. Σκισμένη σάρκα, αίμα, κόκαλα και ανθρώπινα όργανα...  Τhe End. (Της ταινίας.)

Ενώ έβαζα την ταινία στο κουτί της, θυμήθηκα πως κάπου είχα ξαναδεί το όνομα εκείνου του κύριου... Είχαν ανακοινώσει πριν μερικές εβδομάδες στις ειδήσεις πως το σώμα του βρέθηκε μετά από έρευνες, κατακρεουργημένο μαζί με μιας άλλης γυναίκας, σε μια σπηλιά ενός νησιού.

Εκεί ξύπνησα. :Ρ
Ερμηνεία κανείς; ^__^

Με τον Βόλντι στο κατόπι.:P

Γεια σας!:D
Τι μου κανετε?:)

Λοιπον,θα σας πω οτι θυμαμαι απο το ονειρο της Τεταρτης.:P

Αρχικα ημουν σε μια μεγαλη αιθουσα.Εκει υπηρχαν παρα πολλα παιδια.
Υποτιθεται οτι θα ερχοταν ο Βολντερμοντ.
Τα περισσοτερα παιδια που βρισκονταν μεσα σ'αυτη την αιθουσα ηταν συμμαθητες μου και ηταν με το μερος τους Βολντι. O.o

Εγω μαζι με αλλα τρια παιδια θα κρυβομασταν οταν ερχοταν αφου δεν ειμασταν με το μερος τους.

Οταν ο Βολντι ηρθε τα παιδια ειχαν φτιαξει ενα μεγαλο γευμα για χαρη του.Εγω τελευταια στιγμη αποφασισα να παω στο τραπεζι και να κανω δηθεν πως ειμαι με το μερος του.
Ομως ενας συμμαθητης μου ο Κ. καθοταν μεσα στην μεση της αιθουσα και ηθελε να πολεμησει τον Βολντι.
"Θα σκωτωθεις ελα εδω!"του φωναζαμε αλλα τιποτα.:P

Υστερα ο Βολντι εφαγε λιγο κοτοπουλο και μετα ειπε με απειλιτικο βλεμμα"Θα γυρισω για τους υπολοιπους"

Οταν εφυγε λεω στον Κ."Οριστε,ειδες?Θα γυρισει ειπε!Θελεις να πεθανεις?"
Αλλα ο Κ. δεν μου απαντησε.:P

Μετα βρεθηκα σ'ενα πολυκαταστημα.Εκει περα συναντησα τυχαια την Μ. και μια ασχετη κυρια με κοντο κοκκινο μαλλι που ομως υποτιθεται την γνωριζα καιρο.
Αφου τους μιλησα λιγο πηγα στις τουαλετες.
Καθως μπηκα ειδα την κοκκινομαλα να μπαινει και εκεινη και να μιλαει στο τηλ. λεγοντας"Ναι την βρηκαμε.Θα την ψαρεψουμε να δουμε με ποιου το μερος ειναι...Και θα.."Δεν συνεχισε γιατι με ειδε και κωκαλοσε.
Εγω καταλαβα πως μιλαγε στο τηλ. με τον Βολντι.Ξαφνικα αρχισα να τρεχω παρα πολυ γρηγορα παλι πανω προς το πολυκαταστημα εκει που βρισκοταν η Μ.

Οταν την βρηκα ξεσπασα λεγοντας"Θα με ψαρευατε και εσεις?Εσεις?Μα και φυσικα δεν ειμαι με το μερος του Βολντι.Και δεν εχω να αποδειξω τιποτα.Ειμαι αυτη μου ειμαι!-.-Εσεις λοιπον με ποιανου μερος ειστε?"ειπα στην Μ.(πω πω παραλληλημα που ειχα στον υπνο μου :P)
"Ενταξει!Ειμαι με το μερος σου!"ειπε και χαμογελασε!

"Τωρα θα δειτε"ακουστηκε δυνατα η φωνη του Βολντι.

Ξαφνικα εμφανιστηκε ενας ΤΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΣΤΙΟΣ δρακος.Τεραστιος ομως.




Ο δρακος αρχισε να μας πεταει απο το στομα του κατι ασπρες μπαλες που υποτιθεται οτι αν μας πετυχαιναν θα πεθεναμε.:P
Εγω με την Μ. ανεβηκαμε σ'ενα ιπταμενο κατασκευασμα και προσπαθησαμε να ξεφυγουμε.
Ομως ο δρακος ανοιξε το στομα του και μας εφαγε.:P
Μετα απο αυτο το δρακος μετατραπικε σ'ενα οστρακο και επεσε μεσα σε μια θαλασσα.:P
Ξαφνικα το οστρακο ανοιξε και απο μεσα βγηκαμε εγω και η Μ.
wiiiii σωθηκαμεεε :D,αν και δεν καταλαβα το πως.:P

Υστερα η Μ. μετατραπηκε στην dream girl,και ξεκινησαμε για να βρουμε τους 7 δυνατοτερους ανεμους,οι οποιοι θα κατεστρεφαν τον Βολντι.
Τελικα βρεθηκαμε σε κατι στενακια μια πολης που φυσαγε ΠΑΡΑ πολυ.Αλλα εκει με ξυπνησαν και δεν ειδα την συνεχεια.:P

Καιρο ειχα να δω κατι τοσο κουλο.:P

Τα συμπερασματα δικα σας!:D