Back to school

Φαίνεται πως μέσα στον ένα (1) μήνα που έκανα διακοπές (ναι, μπήκα και εγώ στο τριπάκι των φροντιστηρίων) κάτι έγινε και μου έλειψε το σχολείο μου (!). Δεν ξέρω το πως και το γιατί και δε με ενδιαφέρει ιδιαίτερα για να είμαι απολύτως ειλικρινής. Το μόνο που θέλω είναι να γυρίσουν τα όνειρά μου με τον Lelouch.- Ααααααααχ.... *__*

Ναι, εμ, τέλος πάντων. :Ρ

Υποτίθεται πως ήμουν στη σχολική αίθουσα, η οποία είναι ελεεινά μικρή (να σημειωθεί αυτό) μαζί με μερικές συμμαθήτριές μου. Ουσιαστικά, δεν είδα κάποιο παράξενο όνειρο...
Η Ε. (η οποία παίζει υπέροχα πιάνο) είχε ένα αόρατο πιάνο μπροστά της (μπορεί να ήταν και αρμόνιο, τι να σας πω...:Ρ) και έπαιζε. Μουσική πάντως ακουγόταν κανονικά. Η Χ. τραγουδούσε ΠΟΛΥ δυνατά, όπως κάνει πάντα δηλαδή και η Β. διάβαζε -πάλι όπως πάντα- αρχαία. Η Δ. κοιτούσε τη Β. με ένα ύφος του στυλ ''τι στο διάολο, πάλι διαβάζει αυτή;" και εγώ με τη Φ. σχολιάζαμε τη γνωστή Mulan και λέγαμε διάφορες ατάκες (κααααμήλα μωρό μου ;) Θα μας πετάξεις κάπου; ;) - ναι, ναι, το ξέρω, γίνομαι άκυρη). Η Α. χόρευε με τον εαυτό της, ενώ η Δ. από ένα σημείο και μετά προσπαθούσε να τη μαζέψει (χαχα, ακατόρθωτο, πραγματικά!). Ξαφνικά μπήκε η Μ. μέσα και άρχισε να φωνάζει "Βουλώστε το ρε!" και "Κάποιος στον ηλεκτρικό δε σας άκουσε! Λίγο πιο δυνατά!


Εντάξει, τι να πει κανείς; Απλά καθημερινά πράγματα στο λύκειο που πηγαίνω...:)


Αυτό ήταν το χθεσινό όνειρο.
Το σημερινό :

Είχα βγει με κάποιον (ονόματα δε λέμε :Ρ) και είχα απογοητευτεί λίγο, καθώς η ώρα πέρασε πολύ γρήγορα, εγώ πέρασα χάλια και ο τύπος αποδείχτηκε πολύ βαρετός και προβλέψιμος.

Ξαφνικά συναντώ μια φίλη μου, η οποία μένει Κόρινθο και τη βλέπω μόνο το καλοκαίρι.
Εγώ: Τι κάνεις εσύ εδώ; Τα σχολεία ανοίγουν σε λίγες μέρες, δεν έχεις φροντιστήριο;
Εκείνη : Έχω, αλλά είπα να 'ρθω από εδώ για να βγω με τη Τ και ήρθα να πάρω και εσένα. Τελικά τι έγινε με αυτόν; ρώτησε με περιέργεια.
- Τίποτα, επί τρεις ώρες βαριόμουν τη ζωή μου, διέλυα τα cupcakes και προσπαθούσα να μην κοιμηθώ! είπα εκνευρισμένη.
- Α, τίποτα τίποτα δηλαδή... Ε, καλά ρε, δεν πειράζει Πάμε κέντρο.

Καθώς προχωρούσαμε και είχαμε σταματήσει για να πάρουμε το λεωφορείο, εκείνη συνέχιζε να με ρωτάει για το τι είχε γίνει και πάνω που εγώ της έλεγα πόσο άθλια πέρασα εμφανίστηκε από πίσω μου η θεία μου με ένα ύφος του στυλ "μάλιστα κυρία μου, βγήκαμε σήμερα και όχι με φίλη". Ξέρετε, αυτό το ύφος που έχουν οι μεγάλοι όταν θέλουν να πειράξουν ένα μικρότερο μέλος της οικογένειάς τους, επειδή ενώ έχει μεγαλώσει εκείνοι νομίζουν πως είναι ακόμα μόμολο; Ε ΑΥΤΟ =.=".
Και εκεί ήταν που ένιωσα όλο μου το αίμα να πηγαίνει στο κεφάλι μου και κατάλαβα πως τα μάγουλά μου είχαν γίνει κατακόκκινα. Πω πω, ντροπή. :Ρ Για να μην καταλάβει η θεία μου πως είχα κοκκινίσει πήγα και την αγκάλιασα, ώστε να μη βλέπει το πρόσωπό μου. Χαχαχαχα~

Εκεί ξύπνησα. :Ρ

Ουφ, αυτά τώρα! :)

Tαινία.

Γειαααα σας!
Ίσως πάλι μόνη να μιλάω αλλά τέσπα.:P
Είδα άλλο ένα πολύ παράξενο όνειρο που θέλω να το γράψω.

Θυμάμαι αρχικα ότι πήρα ένα τρένο.Ήταν νύχτα και βρέθηκα σε μία αποβάθρα.
Εκεί πέρα ήταν κάποιοι άνθρωποι που αιωρούνταν στο αέρα και στέκονταν ακίνητοι.

Μετά το σκηνικό άλλαξε και ήμουν σ'ένα δάσσος,βράδυ πάλι, μαζί με τις φίλες μου και κάποιους άλλους.
"Αλήθεια σας λέω!Κοντά στο σπίτι μου,υπάρχουν ρίζες που γίνονται σαν φίδια και σε κυνηγάνε"είπε ένας.
Ξαφνικά οι ρίζες απ'ολα τα δέντρα σηκώθηκαν στον αέρα,μετατράπηκαν σε φίδια και άρχισαν να μας κυνηγάνε.:P
Έτρεχα,έτρεχα μέσα στο σκοτεινό δάσσος.Παράλληλα μας κυνήγαγαν και κάποιοι μαυροντημένοι τύποι με πιστόλια.

Όταν κάποια στιγμή είδα μπροστά τον Τρελαντώνη απο το καφέ της Χαράς και τον πέτυχε μια σφαίρα στην πλάτη.
Μετά από αυτό ο Τρεναλαντώνης μετατράπηκε στην Λίλα απο τους Singles.
Εγώ,έπαψα να είμαι εγω,και έβλεπα μέσα από τα μάτια του Φώτη από τους Singles.
(Όλοι οι ηθοποιοί στο όνειρό μου μαζεύτικαν?Ο_Ο)
Ο Φώτης συνειδητοποίησε ότι η Λίλα θα πέθαινε.Την κοίταξε για μια στιγμή και ξαφνικά η Λίλα τον πυροβόλησε στο μέτωπο μ'ένα πιστόλι.O_O
Ο Φώτης έβαλε το χέρι του στο μέτωπο και είδε ότι έτρεχε αίμα."ΜΑΡΙΑΑΑ"φώναζαν οι φίλες μου και μαζεύτικαν πάνω από τον Φώτη.
"Σε λίγο θα πεθάνω..."έλεγα.

Και ξαφνικά ξανά αλλάζει το σκηνικό και ο Φώτης είναι φάντασμα.Ένα αόρατο,άσπρο,διάφανο και σκυθρωπό φάντασμα.Είναι στο σχολείο και βρέχει καταρακτωδώς.
Μπαίνει μέσα στο κίοσκι το οποίο υποτίθεται ότι ήταν κτιστό.


"Άραγε μπορώ να δω μέσα από τους τοίχους?"αναρωτήθηκε.
Εστίασε τα μάτια του σ'ένα σημείο.Παρατήρησε μέσα στο σχολείο μια ξανθιά κοπέλα."Όντως μπορώ να δω μέσα από τους τοίχους!"είπε.
Η ξανθιά κοπέλα βγήκε στον προαύλιο.Εκεί πέρα βρισκόταν και το φάντασμα της Λίλας.
Την κοίταξε για λίγο και ξαφνικά εμφάνισε μπροστά στην κοπέλα χρυσάφι.Πολύ χρυσάφι.Ρουμπίνια,ζαφείρια,διάντια.
Η ξανθιά κοπέλα τρόμαξε και σοκαρίστηκε.Ο Φώτης πετάχτηκε γρήγορα έξω από το κίοσκι και κούνησε απότομα το χέρι του.Εξαφάνισε τα πάντα,εκτός από ένα χρυσό καραβάκι με κόκκινα διαμάντια.
Η ξανθιά κοπέλα το πήρε στα χέρια της και έφυγε χαρούμενη να το δείξει στην αδερφλη της και την μαμά της.

Ο Φώτης αφού σιγουρεύτηκε ότι η κοπέλα ήταν καλά είπε στην Λίλα"Και τώρα...θα μου πεις γιατί με σκότωσες?"
"Πίστευα ότι θα ήσουν δυστηχισμένος χωρίς εμένα"του απάντησε.
"Χαχ..."γελαει και την κοιτάει γλυκά."Σωστά πίστευες"
"Γι'αυτό σε σκότωσα"του είπε.
Και ξαφνικά αρχίζουν να φιλιούνται.xD



Σ'αυτό το σημείο πετάγεται ο σκηνοθέτης και λέει"ΕΤΣΙ!Θέλω στις ταινίες μου όλοι να φιλιούνται.Τελιώσαμε!:D Τέλος.:D"
Και βλέπω την μαμά της ξανθιάς κοπέλας να φιλιέται με έναν κύριο.
Βλέπω και ένα παπά να χτυπάει χαρούμενα μια καμπάνα.

Και μετά ξυπνάω.:P
Ναι καρακουλό όνειρο.

1.Ναι βλέπω Singles,από εκεί επηρεάστικα
2.Δεν έχω ιδέα τι εντύπωση σχηματίζεται κάποιος που διαβάζει αυτό το περίεργο όνειρο.xD Νυστάζω και έγραψα ότι θυμόμουν.:P
3.Ναι πριν κοιμηθώ έφαγα μερέντα και πατατάκια με κόκα κόλα.:P

Καλό 15 Αυγουστο σ'όλους.;)

Τα συμπεράσματα δικά σας.:D

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑΑΑ.:D

ΥΓ Και θα επαληθεύσω αυτό που συνειδητοποίησα στο προηγούμενο όνειρο.Γιατί τώρα τελευταία βλέπω ανθρώπους να πεθαίνουν και κακούς με πιστόλια?