Lelouch is to blame!

Καλησπέρα! Ή μάλλον καλημέρα, είναι 12:23 π.μ. :Ρ

Από το χθεσινό όνειρο δε θυμάμαι και πολλά...

Ήμουν στην αυλή του σπιτιού μου με ένα φίλο και συζητούσαμε για τα μελλοντικά μας σχέδια. Όταν θα περάσουμε στις σχολές που θέλουμε, θα έχουμε τη δουλειά που θέλουμε, θα ζούμε εκεί που θέλουμε... Το κουφό ήταν πως ενώ είμασταν στην αυλή, είχαμε μπει μέσα σε κάτι όπως αυτά που χρησιμοποιούν για τις εξομολογήσεις στις εκκλησίες. ο_Ο (Στις Καθολικές) Ακολουθεί ο εξής διάλογος :

Εκείνος : Τελικά εσύ;; Σκωτία;
Εγώ : Ε, ναι. Πάλι τα ίδια θα λέμε;
- Σωστά... Εγώ Λονδίνο.
- Ναι, το ξέρω.
- Γιατί δεν έρχεσαι κι εσύ;
- Δε με εμπνέει το περιβάλλον. Συζήτηση θα πιάσουμε; ο_Ο
- Μα έλα! Θα είναι πολύ ωραία! Θα συγκατοικούμε, θα καθαρίζω, θα μαγειρεύω, θα κάνω όλες τις δουλειές και γενικά θα 'μαι καλύτερος από από οικιακή βοηθό!
- Ρε τι ήπιες; ο_Ο
- Εγώ τίποτα από μόνος μου. Ο Lelouch με το Geass φταίει για όλα.
- Μήπως ήρθε και η CC?
- Μην κοροϊδεύεις...! Σοβαρά μιλάω!
- Καλά, αν ξαναδείς τον Lelouch να του πεις πως καλά έκανε και σκότωσε τον Clovis, πως θέλω τη μάσκα και τη κάπα του για σουβενίρ από το ανιμέ και να 'ρθει να μου μάθει σκάκι. Ναι;


Και κάπου εκεί ξύπνησα. xD
Άμα δείτε πάντως τον Lelouch, πείτε του να περάσει μια βόλτα από εδώ!!! Χαχα
Καληνύχτες! Ή μάλλον καλημέρες!

Στην μυρωδια του φαγητου και του κακου.:P

Περιεργο ονειρο και το σημερινο.:P

Κανω λοιπον ενα μικρο διαλειμα απο το διαβασμα της Ιστοριας για να το γραψω.:P

Ειδα αρχικα οτι κοιμομουν στο κρεβατι μου και με ξυπνησε η Poisonous που με πηρε τηλεφωνο.Κατι μου ειπε αλλα δεν θυμαμαι τι.:P
Υστερα απο αυτο σηκωθηκα και πηγα στο φροντηστηριο.
Καναμε κανονικα μαθημα και υστερα χτυπησε κουδουνι.
Εγω βγηκα στο μπαλκονι,το οποιο ομως ηταν αλλιως απ'οτι ειναι και ηταν υπερβολικα μικρο.Μετα ηρθε ενα αγορι,η Κ. και η Μ. και η κυρια της Εκθεσης.Και κανω εγω στην κυρια"Τις εκανα ολες τις ασκησεις :D"
"αα..ναι?Πως και ετσι? :P"απανταει.
"Γιατι σας λατρευουμε.:D"
"Ετσι ετσι:D" απανταει.:P

Υστερα αλλαζει το σκηνικο και ειμαι μαζι με την Κων. την Μαν. και την Ε. στο Θησειο.:P
Αλλα μας χωριζει ενας δρομος.Στην μια πλευρα ειμαι εγω με την Μαν. και στην αλλη η Κων. με την Ε. :P
Οταν βλεπουμε η μια την αλλη,αρχιζουμε ξαφνικα να τρεχουμε σε σλοου μοτιον(φανταστιτε σκηνικο xD) και αγκαλιαζομαστε.:P

Μετα μυριζουμε ξανφικα φαι!
Οποτε αρχιζουμε και ακολουθαμε την μυρωδια,η οποια μας οδηγει σε μια ουρα ανθρωπων που εκλεβαν απο καπου φαι.
Εμεις περιμεναμε στην ουρα και βλεπαμε παραληλα,οτι αυτοι που εκλεβαν το φαι το εκρυβαν κατω απο τα ρουχα τους.O_O
Ξαφνικα ομως βγαινει ενας και φωναζει να σταματησουμε να κλεβουμε.Εμεις την γλυτωσαμε γιατι δεν ειχε ερθει ακομα η σειρα μας,αλλα μια κοπελα την οποια δεν ηξερα μου ελεγε να παω να με δει αυτος που φωναζε.:|

Υστερα αλλαζει το σκηνικο και ειμαι σε μια πολη με τον Καιλ(απο την τηλεοραση:P)και την Αμαντα.
Ο Καιλ χωρισε την Αμαντα και πηγε και να εφτιαξε με την Τζεσι μπαινοντας σε μια πολυκατικοια.:P
Μπηκα και εγω αλλα σκεφτηκα μετα οτι πρεπει να βγω για να παω απεναντι στην αλλη πολυκατοικια που εμενε μια φιλη μου.:P
Αλλα αναμεσα μας χωριζε παλι ενας δρομος,και αυτη την φορα ενας κακος.:|
Εγω φυσικα ετρεξα πολυ γρηγορα χωρις να με ποιασει και πηγα στην πολυκατικοια.
Μπηκα μεσα αλλα αντι για να δω αυτη την φιλη μου ειδα μια παλια μου συμμαθητρια.Ανοιξαμε μαζι λοιπον κατι παιδικα λαπτοπ(ξερετε απο αυτα που λενε πατα το α οπως αλογο :P ),πηραμε στυλο και αρχισαμε να ζωγραφιζουμε πανω τους σχεδια.:P

Συμπερασματα:
1.Βλεπω το φροντηστηριο.:| Δεν πρεπει...:P Εγω ΔΕΝ βλεπω συνηθισμενους χωρους ουτε συνηθισμενα πραγματα οπως πχ να κανω μαθημα.:P
2.Κατι με χωριζε απο αγαπημενα μου προσωπα και συγκεκριμενα ενας δρομος.Χμ...πρεπει να το ψαξω αυτο.:P
3.Επηρεαζομαι ως συνηθως.:P
4.Μαλλον θελω βολτα στο Θησειο.:| :/
5.Και μαλλον πειναω.:P

wtf? O_O

wtf? Τι ονειρο ηταν το σημερινο? :P

Ειδα εμενα να οδηγαω μεσα σ'ενα αυτοκινητο και να πηγαινουμε με μια φιλη στην παραλια. :Ρ
Ξαπλωσαμε σε κατι ξαπλωστρες και υστερα πηραμε καφεδες.Μετα φυγαμε. :Ρ
Οταν γυρησα σπιτι ειδα πως ειχε ερθει λογαριασμος στο μπαμπα μου:7500 για τις ξαπλωστρες και 5550 για του καφεδες. :what?:

Υστερα ειδα πως ηταν μια εγκυος με φωσκωτη κοιλια. :Ρ
Και ειχα κατι ιαπωνεζικα μαχαιρια και τις τα πεταγα. :what?:
Μαλιστα την πετυχα μ'ενα στην κοιλια.:crying:

Μετα ειδα πως ημουν στο φροντηστηριο και καναμε μαθημα με τον κυριο που μας εκανε συντακτικο και γραμματικη. :Ρ (Που καταντησα :| Να βλεπω συνηθισμενους χωρους απο εκει που εβλεπα βουνα και τσουναμι :| )
Αυτος ο κυρις μετα μετατραπηκε σε μια καστανη κυρια με κοκκινο πουκαμισο και κοκκινα γλυλια. :P

Υστερα χτυπησε για δειαλιμα και πηγαμε να βρουμε την κυρια της Εκθεση η οποια ηταν μεσα σε μια αιθουσα που ειχε δυο κρεβατια,καθολου καρεκλες και καθολου πινακα. :|
Στο ενα κρεβατι καθοταν μια κυρια με ενα μωρακι στην αγκαλια που το ταιζε γαλα.:P
Στα ξαφνικα μπαινει η Κ. στην ταξη και ρωταει"Θελετε να σας κρατησουμε το μωρακι? :Ρ "
"Οχι"απανταει αυτη. :Ρ
"Μα γιατι?Ελατε να σας το κρατησουμε :joy: "
Τελικα δεν της το εδωσε. :Ρ

Υστερα εμφανιστικε η κυρια της Εκθεσης και υπογραμμιζε κατι φυλαδια αλλα καθοταν σ'ενα σκαμπο.
"Ουφ εδω θα κανουμε μαθημα? :| "ειπα εγω. :Ρ
"Τι να σας πω...μαλλον. :Ρ "Μου απαντησε η κυρια και πηγα με βαρια βηματα να παρω και εγω ενα σκαμπο να κατσω. :P:

Τα συμπερασματα:
1.Οχι συμπαθω τις εγκυους,δεν θελω να τις δολοφονησω. :Ρ
2.Σημερα πουλησαμε το αμαξι μας ακριβως 7500 ευρω :| .Και δεν ηξερα την τιμη του...αληθεια :what?: .Και ειδα την ολοιδιο αριθμο στο ονειρο μου. :|
3.Αρχισα να βλεπω πιο συνηθισμενα ονειρα. :Ρ Το διαβασμα φταε. :Ρ


Παντως σημερα που ειπα στην κυρια της Εκθεσης το ονειρο μου ειπε οτι ηταν καλο.:P Εεε,αφου ηταν και εκεινη μεσα.:P

Αυτα :P

Φερραρι,χιονια,γενελθια κλ. :P

Το σημερινο ονειρο μου ηταν πραγματικα οτι να'ναι.:P

Λοιπον,αρχικα ημουν στην Κορινθο και ειχαν γιορτη ο παππους μου και ο μπαμπας μου.
Εγω σκεφτηκα πως ηταν πολυ ωραια ιδεα να κανω στο παππου μου δωρο μια κιτρινη φερραρι και στον μπαμπα μου ενα τζιπ o.O
Ετσι οταν ηρθαν τους εδειξα τα αυτοκινητα.Ο μπαμπας δεν χαρηκε...αλλα ο παππους ενθουσιαστηκε.:P


Μπηκα στην κιτρινη φερραρι μαζι με τον παππου και καθισα στην θεση του συνιδηγου.Σ'αυτη την θεση ειχε τα πεταλια.Και ξεκιναει το αυτοκινητο και λεω εγω"Παππου που ειναι το φρενο?"
"Εκει αριστερα!"
"Μα δεν πατιεται!"
"Πατα το πιο δυνατα!"
"Δεν πατιεται!"

Και ομως δεν τρακαραμε.:P Τουλαχιστον δεν θυμαμαι κατι τετοιο.:P

Μετα αλλαζει το σκινηκο και ειμαι στο σπιτι της Κ. απο το φροντ.
Ειχε γενελθια και της καναμε παρτυ υποτιθεται.:P
Αλλα για καποιο λογο εκνευριστικε.:|
Και εμεις της ειπαμε οτι θα της βαλουμε το τραγουδι που θελει για να μεινει.Ο_Ο

Μετα ξαναλλαζει το σκηνικο και βλεπω σ'ενα βουνο με χιονια ενα βασιλια και ενα πριγκηπα να κανουν σκι.:P
Υστερα ειδα πως συνεχεια ερχοταν καποιος κακος και προσπαθουσε να σκοτωσει τον πριγκηπα.Αλλα αυτος παντα γλυτωνε ενω ο κακος πνιγοταν στο χιονι.Ο_Ο

Αυτο ομως οταν το εβλεπα αυτο^...δεν το εβλεπα κανονικα.Απο πισω αχνοφαινομουν εγω να τρωω μακαρονια με μπεικον,κρεμα γαλακτος και μανιταρια.:P
χαχαχ
Τι να πω...xD

αυτα...Μακια σ'ολους.:P

A fall dream (L)

'Cause when you're sleeping right next to me, I know you're the one...

And when I hear you calling my name, I know you're the one...

I guess that's why it's raining diamonds, sweet happiness in tears...

Crying heaven, shed your diamonds, diamonds for tears...!

(Poets of fall - Diamonds for tears , τα σπάει, να το ακούσετε!)




Hello there! Τι νέα;

Το σημερινό (ή μάλλον χθεσινό) όνειρο, είναι αρκετά... κουλό. Όπως πάντα. :Ρ

Είχα πάει κάπου διακοπές με τη γιαγιά μου, αλλά δε θυμάμαι που... Πάντως παρ' όλο που ήμουν σίγουρα Ελλάδα, το σκηνικό έμοιαζε σαν να 'μαι στη Σκωτία, μέσα φθινοπώρου! (L)

Έμενα σε ένα μεγάααλο σπίτι, μόνο που δε θυμάμαι ποιανού ήταν! Μόνο πως υπήρχαν παντού πεσμένα φύλλα (σε αυτό το υπέροχο χρυσό- πορτοκαλί - καφέ χρώμα (L) ) και πως είχε και κάτι σαν σπηλιά - κρησφύγετο εκεί κοντά! Και έτρωγα κουραμπιέδες. ο_Ο Ό,τι θυμάμαι χαίρομαι. Σε κάποια φάση λοιπόν, κάτι έγινε κι έπρεπε να μπω στη σπηλιά εκείνη. Αλλά δεν μπορούσα να γυρίσω πίσω κι έτσι βρήκα από την πίσω μεριά όπου ήταν μία ξεναγός εκεί. Με ρώτησε τι έκανα εκεί πίσω και της απάντησα γράφοντας με ζάχαρη άχνη από τον κουραμπιέ γιατί εκτός από αγένεια θα ήταν και αηδία να μιλήσω με το στόμα γεμάτο. :Ρ

Αλλά παντού είχε πεσμένα φύλλα. (L)

Καθώς προχωρούσα λοιπόν μετά για να πάω σπίτι (πιθανότατα για να κοιμηθώ, πάντα ήμουν η θηλυκή εκδοχή του χουζούρη με υπερφυσικές εκρήξεις ενέργειας, όμως) , συνάντησα μια παρέα παιδιών που πιθανότατα έμεναν στο ίδιο σπίτι με μένα. Αφού μιλήσαμε λίγο τους αποχαιρέτησα και άρχισα να κατευθύνομαι και πάλι προς το σπίτι.. Αλλά ξέχασα το κινητό μου πίσω. Ο_Ο (κάτι που συμβαίνει αρκετά συχνά τώρα τελευταία! Τη μια φορά το ξέχασα στο αμάξι και την άλλη αν θυμάμαι καλά στο σπίτι της νονάς μου!)
Έτσι, πήγα πάλι στο "πάρκο" που είχα συναντήσει την παρέα, βρήκα το κινητό μου κι έφυγα. :D

And then I woke up. Η κολλητή μου αποφάσισε πως ήταν καλή ώρα για να με ξυπνήσει. -.-


Διευκρινήσεις :

1. No comments για τις διακοπές με τη γιαγιά. Είναι η καλύτερη παρέα. (L)
2. Δεν έχω ιδέα γιατί έτρωγα κουραμπιέδες. Seriously.
3. Όχι, δεν είναι το φθινόπωρο η αγαπημένη μου εποχή. Ο χειμώνας είναι.
4. Δεν ξέρω γιατί δε θυμάμαι τι λέγαμε με τα παιδιά, αλλά νομίζω πως μου ζήτησαν να παίξουμε κρυφτό.Wtf? Grow up! :|
5. Το όλο μέρος έμοιαζε λίγο με ένα πάρκο στην Παραμυθιά! ( Nope, δεν έχω καμιά σχέση με το μέρος, από Αθήνα είμαι, λίγες ώρες έμεινα εκεί.).
6. Η ιδέα να γράψω με ζάχαρη άχνη ήταν ομολογουμένως ηλίθια , αλλά πέτυχε στο όνειρο.

So, that's all for tonight!
Oyasumi nasai nano desu~! Nippah~!
^__^

Damn phone call!

Και που λέτε, δέησα κι εγώ να δω όνειρο πριν 2-3 μέρες. Μη ρωτήσετε γιατί δεν το έγραψα πιο πριν. Ή θα βαριόμουν, ή θα διάβαζα, ή θα "πλακωνόμουν" με τον Λάζαρο.

Αυτό το όνειρο όμως ήταν ξεχωριστό μπορώ να πω. Φυσικά σε εσάς θα φανεί απλά ένα όνειρο, χωρίς τίποτα ιδιαίτερο , αλλά εγώ μόλις ξύπνησα αντί για το συνηθισμένο ύφος "Σκάσε-δεν-έχω-ξυπνήσει-ακόμα/θέλω-γάλα-καφέ-χυμό-και-κρουασάν-ή-ψωμί-με-μαρμελάδα" είχα ένα εντελώς "WTF dude? Τι ήταν αυτό τώρα;!"


Ας αρχίσω όμως... Το όνειρο λαμβάνει χώρα στο δωμάτιό μου, εκεί που περνάω τις περισσότερες ώρες της ημέρας δηλαδή. Αποφασίζω λοιπόν να πάρω τηλέφωνο ένα φίλο μου, μιας και είχα καιρό να ακούσω νέα του...
698..... "Ναι;" ακούγεται μια γυναικεία φωνή.
Τι στον Zehel? Λάθος αριθμό πήρα; "Καλησπέρα. Μπορώ να μιλήσω στον ..... ;"
"Ναι, φυσικά............... Τι τον θέλεις;"
"Εμ... Απλά πήρα να δω τι κάνει..."
"Α. Τίποτ' άλλο;"
"Δε νομίζω... Μπορώ να του μιλήσω;"
"Ναι. Και δε μου λες, που τον ξέρεις;"
"Ehm... Δε νομίζω πως έχει κάποια σχέση αυτό...^^" "
"Ναι, σωστά. Για άκου με λοιπόν. Εσύ με τον .... δε θα ξαναμιλήσεις! Άντε πια κι εσύ και η κάθε Ναταλία που κυκλοφορεί!!"

Και μου το κλείνει. :|

Μπαίνει λοιπόν στο δωμάτιο η κολλητή μου (δεν έχω ιδέα πως βρέθηκε εκεί...), βλέπει το ύφος "τι στον Zehel ήταν αυτό; Ο_Ο" που είχα και με ρωτάει :
" Τι έγινε ρε; Πήρες τον ..... τηλέφωνο;"
"Ναι..."
"Και;"
"Το σήκωσε η μητέρα του..."
"Ωχ... Και;"
"Με είπε Ναταλία. Ποια είναι η Ναταλία ρε; :|"
"Τι στο Διάολο ρε Ρέα; Άλλη είναι αυτή τώρα;"
"Ξέρω 'γω...;... :|"


Κι εκεί ξύπνησα.

Red Truth

The Red Truth is a rule introduced in Turn of the Golden Witch by Beatrice as a move against Battler's Devil's Proof. It is a subjective fact, as in, it can have multiple interpretations, that can be presented by the Witch Side without any evidence or proof to support it. It's important to note that the Red is essential for a battle between Humans and Witches. If the Humans don't believe in the Red, if this trust between both sides is torn, then the game will again move to a stalemate, unable to proceed. The multiple interpretations mark a large foothold for the Human side to attack therefore the Red must be used with care.

( Εδώ σε κόκκινο λέμε όλα όσα έγιναν και μπορούν να γίνουν μόνο στον κόσμο των ονείρων) :

• Το τηλέφωνο του .... το σήκωσε η μητέρα του.
• Η κολλητή μου ήταν στο δωμάτιό μου χωρίς να ξέρω πως.
• Ντρεπόμουν να μιλήσω στην γυναίκα που είχε σηκώσει το τηλέφωνο. Ο_Ο (Μη ρωτήσετε γιατί, προσωπικό θέμα :[ )
• Η ίδια γυναίκα μου μίλησε με επιθετικό τόνο. ( Δε με ξέρει καν. Νομίζω...) 
• Η ίδια γυναίκα με είπε Ναταλία.

Blue Truth

The Blue Text is a rule introduced in Alliance of the Golden Witch by Beatrice for Battler, who can use it for his reasoning. It is mainly used to represent a possibility to counter the logic of the Witch's Side, but can also be used against humans as well.

Blue Truth can be used by both humans and witches.

  ( Εδώ σε μπλε λέμε όσα μπορούν να γίνουν κι εκτός του κόσμου των ονείρων)

• Πήρα εγώ τηλέφωνο αυτόν τον άνθρωπο.
• Δεν κατάφερα να του μιλήσω.
• Η κολλητή μου έκανε το σχόλιο "Άλλη είναι αυτή τώρα;" (μιλάμε για άνθρωπο με χαρέμι :Ρ)

Ναι, πάλι από anime είναι. Συγκεκριμένα από το Umineko No Naku koro Ni , το οποίο δεν προτείνω να δείτε αν δεν έχετε δει το Higurashi no Naku Koro Ni (Kai & Rei) . Δε θα καταλάβετε τίποτα. ^__^

Αυτά από εμένα σήμερα!

Oyasuminasai nano desu~!

Ίχνη !

Σήμερα είδα και άλλο :P.

Καταρχην ημουν σ'ενα μεγαλο ξενοδοχειο σ'εναν διαδρομο μαζι με την Δαφνη απο τα Ιχνη. :Ρ (Επηρεασμος :heart: )
Για οσους δεν ξερουν να και μια εικονα



Απο τα αριστερα προς τα δεξια:Χαρης,Αννα,Μαρκος,Δαφνη,Δημητρης. :P

Και που λετε ειμασταν στο διαδρομο με την Δαφνη. :Ρ Και ξαφνικα πεταγεται μια ξανθια με ενα πιστολι απο ενα δωματιο και μπαινει μεσα στο ανσασερ O_O.
Εγω με την Δαφνη παμε να κατεβουμε τις σκαλες γιατι στον απο κατω οροφο βρισκοταν ο Μαρκος και επρεπε να τον προειδοποιησουμε.Δεν προλαβαινουμε ομως και πεταγεται η ξανθια απο το ανσασερ και αρχιζει να πυροβολαει. :P
Εμεις με την Δαφνη μειναμε στην σκαλα για να μην παθουμε τιποτα...Αλλα ξαφνικα ακουμε ενα μπουμ. :what?: Ο Μαρκος ειχε πυροβοληθει στο ποδι :( .
Μετα μπαινω εγω σ'ενα δωματιο και βλεπω 3 δεμενους αντρες."Αργα ή γρηγορα θα την ποιασουμε την φιλη σας B) ...Στειλαμε τα λυκοσκυλα μας να την βρουν"τους λεω και ξαναβγαινω :Ρ .
Μετα τρεχουμε στο μπαλκονι εγω και η Δαφνη και βλεπουμε την ξανθια να τρεχει αλλα την εποιασαν τα λυκοσκυλα μας :P.
Μετα βλεπω στο μπαλκονι την αδελφη μου να συζηταει με την Αννα. :-^: Και μετα γυρναω στην Δαφνη και της κανω"Αγκαλιστα? :matakia: "Και αφου την αγκαλιασα ειδα το μελλον. O_O
Και ειδα την Δαφνη με ενα οπλο να πολιορκει το ιδιο ξενοδοχειο.O_O Και μετα μου κανει η Δαφνη"Τι επαθες? :Ρ "
"Τιποτα :| "απανταω εγω. :Ρ
Μετα το σκηνικο αλλαζει και περπαταω με ολη την πανω παρεα (^) σ'εναν πεζοδρομο.
Απο διπλα βρισκονται φυλακες και μεσα ειναι διαφοροι ανθρωποι.
Και βλεπω στα ξαφνικα παλι το μελλον.O_O Και μεσα ειναι η Δαφνη μ'ενα χαλια ασπρο λρωμενο μπλουζακι και μιλαει με αλλους κρατουμενους. :|
Κοκαλωνω και με ρωταει η Δαφνη"Τι επαθες? :| "
"Τιποτα...οταν ερθει η στιγμη θα καταλαβεις :| "της απανταω.
"Μονο που τοτε θα ειναι πολυ αργα..."μου λεει. :|

Και αρχιζω και σκεφτομαι εγω"Η Δαφνη κακια? what? Η Δαφνη? O_O Αυτη που θαυμαζω ποιο πολυ απο ολους θα γινει κακια? O_OΤο ειδωλο μου?O_O Οχι...Οχι...αυτο δεν γινεται....Αυτο ειναι προδοσια.O_O "

Και μετα απο αυτο παμε και μπαινουμε καπου που εχει παντου καφετερειες. :Ρ
Αλλα αυτη η παρεα ξαφνικα μεταμωρφονεται στην Ξανθιπη-Ειρηνη-Ελισαβετ απο το 50-50. :P:
Και παμε και καθομαστε σε κατι πορτοκαλι καναπεδες.:P
Αλλα μετα ξαναεμφανιζεται η προηγουμενη παρεα...και παμε σ'ενα καταστηματαρχη και του κανουμε ανακριση.
Υστερα παμε και καθομαστε σ'ενα συντριβανι που στην μεση ειχε πολλα αγαλματα. :Ρ
Αλλα ξαφνικα βλεπουμε μεσα στα αγαλματα μια σκωτομενη με αιματα και πεφτει στο νερο. O_O
Εμεις απομακρυνομαστε να μην λερωθουμε απο τα αιματα και η Αννα εξεταζει το πτωμα. :P

Και μετα βλεπουμε με την Δαφνη εναν με και λεω εγω:
"Δεν σου φαινεται οτι αυτος..."
"Εχει υπερβολικα αστραφτερο χαμογελο..."συμπληρωνει η Δαφνη. :Ρ Δεν ξερω γιατι,αλλα για καποιο λογο το τοσο αστραφτερο χαμογελο τον καθιστουσε υποπτο. :P:

Μετα απο αυτο με ξυπνησε η αδερφη μου. -.-

Ειμασταν ωραια ομαδα με την Δαφνη.:(
Ασχετα αν στο μελλον θα γινοταν κακια.:P

Χαρι Ποτερ :D

Ετοιμαστητε γιατι σ'αυτο το ονειρο το ενα ειναι πιο κουλο απο το αλλο.:P

Ειδα αρχικα οτι ημουν σ'ενα νησι.Και εκει πηγα και κοιταγα μερικα βιβλια του Χαρι Ποτερ.
Και ειπα "Προσελθε" και ηρθε στα χερια μου το 4ο Χαρι Ποτερ.
Αλλα μετα παρατηρησα οτι το ραβδι μου ξεφλουδιζε και πηρε τηλεφωνον εναν αντρα και ακολουθει ο εξης διαλογος:
"Ελα με ακους?"
"Ναι πες μου μονο γρηγορα χρυση μου γιατι πνιγομαι στην δουλεια"
"Θελω ΤΩΡΑ να μου φτιαξεις ενα καινουργιο ραβδι.Στελε μου το με το πρωτο καραβι."
"Καλα κατι θα κανω "
"Το χρειαζομαι σου λεω!"
"Καλα οκ."
Και υποτιθεται οτι μου το εστειλε ενα.
Μετα το σκηνικο αλλαζει και ειμαι σε μια σκηνη,που ολο και πιο πανω εχει καρεκλες(κατι σαν την Επιδαυρο:P),και πισω απο τις καρεκλες ενα διαδρομο.
Εγω ημουν στην σκηνη και ξαφνικα φωναζω σ'εναν"Αποχαυνωσιους".Αυτος μενει αναισθητος αλλα μετα απο λιγο ξαναξυπναει:P O_O.
Και μετα βλεπω να πηγαινουν πισω απο την σκηνη καποιοι κακοι.Ετσι εγω ανεβαινω στον διαδρομο και εκει ειναι στημενα στην σειρα πολλα παιδια με στολες απο το Χογουαρτς.
Παω εκει και βλεπω τον Νταμπλιντορ να λεει"Πρεπει να παλεψετε με θαρρος και τολμη"
Και ρωταω"Γιατι τους βαζετε τις στολες?Δεν θα μπορουν να κινηθουν ευκολα στην μαχη"
"Για να ξεχωριζεται μεσα στην μαχη πιο ειναι ο εχθρος σας και ποιος ο αντιπαλο σας"μου απανταει:P.
"ααααα..τοτε πρεπει να παω να βρω και εγω τον μανδυα μου."
Παω να δω και ηταν πεταμενος στην σκηνη. Δεν μπορω να παω.Μπορει να εμφανιστουν ξαφνικα οι κακοι,σκεφτομαι :P.
Ετσι φωναζω"Προσελθε μανδυα"και ηρθε.Τον εδωσα στον Νταμπλιντορ και μου τον εδεσε-εφτιαξε .Φυσικα ο μανδυας ειχε το εμβλημα του Γκριφιντορ
Ξαφνικα πεταγονται οι κακοι,και ολοι αρχιζουμε να τρεχουμε και να ριχνουμε καταρες .
"Μαρια σε θελω για βοηθεια"μου ειπε ο Νταμπλ.Ετσι τον ακολουθησα και πηγαμε σε μια αποβαθρα του μετρο που ομως ηταν πλυμυρησμενη μεχρι πανω .
"Θα πνιγουμε! "του λεω.
Υποτιθεται οτι ψαχναμε γαλα για το μωρο του Νταμπλ.(O_O) Και υποτιθεται οτι ο Νταμπ. ειχε παντρευτει μια νεα Αφρικανη και το μωρακι του ηταν και αυτο μαυρουλικο.
"Καλα φυγε εσυ με τα αλλα παιδια!Εγω θα κατσω εδω μετο μωρακι μου και την γυναικα μου και θα περιμενουμε να παιθανει αφου δεν μπορουμε να κανουμε κατι:/"
Μετα απο αυτο ανεβηκαμε σε μια στριφογυριστη κιλιομενη σκαλα πολλα παιδια και ειπαμε στον Νταμπλ. να πατησει γρηγορα ενα κουμπι αλλιως το πολυ νερο θα μπλοκαρηζε την σκαλα :P.
Πατησε το κουμπι και βγηκαμε αλλου.Εκει ειδα εναν κακο Μαγkλ και φωναζω"Αποχαυνωσιους!"μα δεν επαθε τιποτα.
"Βασανους"ξαναλεω αλλα τιποτα.
"Χχαχαχα Δεν μπορεις να κανεις τιποτα" απανταει αυτος.
"Τι κολπα σου εχει μαθει η παλιο Μπελατριξ? "
"ΑΒΑΝΤΑΑΑ.......ή μαλλον οχι δεν θα σε σκοτωσω."
"Σιγα μην μπορουσες:P"απανταω και φευγω.

Μετα μαζευομαστε παρα πολλα ατομα σε μια αλλη αποβαθρα.Στην μεση εμφανιζεται ενας με 4 μικρα δαχτυλιδια και ενα μεγαλο.Και αρχιζει να μας τα παρουσιαζεις .
Τοτε δεν ειμαι η Μαρια,αλλα βλεπω μεσα απο τα ματια του Χαρι. Και σκεφτεται ο Χαρι πως αυτο το δαχτυλιδι που βρισκεται στην μεση ειναι αυτο που θελει ο Νταμπλ. για να δωσει γαλα στο παιδι του.
Περιμενει.....και ξαφνικα ριχνει μια καταρα.Ολοι αναστατωνονται..Ο Χαρι αρπαζει ολα τα δαχτυλιδια αλλα δεν τον βλεπει κανεις μεσα στον κοσμο.
Ανοιγει την πετρα απο ενα δαχτυλιδι,παει στο μωρο του Νταμπλ. που το κραταγε αγκαλια,και μολις ανοιγει την πετρα τρεχει γαλααα...Και το μωρο τελικα σωθηκε :D.

Υστερα ξαναριχνουν διαφοροι ξορκια και ο Χαρι(που εγω βλεπω παντα μεσα απο τα ματια του ;) )ανεβαινε τις σκαλες.
Ξαφνικα βλεπει οτι κραταει στα χερια του την πετρα της Αναστασης.Σηκωνει το βλεμμα και βλεπει στην απεναντι αποβαθρα τον Νταμπλιντορ.Αλλα μ'ενα υπερβολικα θλιμεννο υφος.Τα ματια του μαυρα και θλιμενα και αυτα.
"Χαριιι...."του φωναζει ο Νταμπλ. αλλα οχι αυτος απο την απεναντι αποβαθρα αλλα αυτος που πρωχοραει πιο μπροστα απο εκεινον και κραταει το μωρο.
"Μα κυριε...πως γινεται να ειστε και εκει και εδω?"ρωταει ο Χαρι.
"Δεν ειμαι εκει Χαρι.Εδω ειμαι...Μην κοιτας αλλου.Εινα ψεμα.Εδω ειμαι"
Ο Χαρι υπακουσε αλλα συνεχισε να βλεπει στην απεναντι αποβαθρα αυτον τον Νταμπλιντορ με το θλιμενο υφος και τα μαυρα ματια.
Και παραλληλα ακουγετα να συζηταει ο κανονικος Νταμπλ. διπλα διπλα με τον Βολντι."Μεχρι που μπορει να σε οδηγησει η πετρα της Αναστασης?"ρωταει ο Νταμπ.
"Μεχρι την τρελαα....."απανταει ο Βολτι.
και παραληλα παλι αυτο το θλιμενο υφος με τα μαυρα ματια του αλλου Νταμπλ.
Το ονειρο μου τελειωσε γιατι ξαφνικα εμφανιστηκαν διαφημησεις. O_O