Η παρέα που λατρεύετε μεταξύ της :Ρ

Παρασκευή 27 Μαΐου 2011

Τα περίφημα σοκολατίνια επιστρέφουν.

ΓΕΙΑ ΣΑΣ! :D
Όχι δεν γκρεμίστηκε κανένας φούρνος -λίγα μπουμπουνητά χθές με την βροχούλα δεν την λές, βροχή δεν την λές, το τέλος του κόσμου ίσως, τέλος πάντων- αλλά είδα όνειρο, που να το θυμάμαι φυσικά. Και όχι μόνο ένα, αλλά αρκετά σε ένα βράδυ από τα οποία δυστυχώς ή ευτυχώς θυμάμαι μόνο τα δύο. Είναι που με έχει επηρεάσει και το πρόγραμμα των εξετάσεων, μέρα παρά μέρα ξύπνημα στις 8, άντε τις υπόλοιπες μέρες να βρείς τον ρυθμό σου και να κοιμηθείς μέχρι αργά σαν φυσιολογικός άνθρωπος! Έτσι, μια τέτοια "φυσιολογική" νύχτα που κράτησε από τις 1μιση το βράδυ μέχρι τις 12μιση το πρωί -που μετά από μισή ώρα με βάλανε να φάω μεσημεριανό με την τσίμπλα στο μάτι- αλλά αυτό είναι άλλο πονεμένο θέμα, I was dreaming.

Οκ, αρκετά μεγάλος πρόλογος (έπρεπε να πώ κάπου το δράμα που περνάω).

Ήτανε βράδυ, σίγουρα μετά τις 1 (τυχαίο; δεν νομίζω) και είχα βγεί από το σπίτι και έκανα βόλτες για να πάω κάπου. Το που θα το ανακαλύψετε στο τέλος, και εγώ εξεπλάγη. Και εκεί που περπατούσα πάνω από μία ώρα σίγουρα, κατάλαβα ότι είχε εφιαλτική ησυχία παντού. Έτσι, το ιδιοφυές μυαλό μου διαπίστωσε ότι -guess what- με παρακολουθεί κάποιος. Ω ναι, πρωτοτυπία. Λίγο αργότερα, βαδίζοντας λές και είμαι στο μικρό σπίτι στο λιβάδι, πηγαίνω να περάσω μέσα από μια υπόγεια διάβαση. Ναιιι αυτές τις "ασφαλείς" υπόγειες διαβάσεις, που είναι απίθανο να πάθεις τίποτα! Και αυτή ήταν μία κοντά στην περιοχή μου, το πώς βρέθηκα εκεί μετά από δύο ώρες περπάτημα ενώ είναι ένα τέταρτο από το σπίτι μου, πράγμα αξιοπερίεργο. Και εκεί που έβγαινα από την διάβαση, ήμουν σίγουρη ότι ήταν αυτός που με παρακολουθούσε ένα εκατοστό από πίσω μου, οπότε ΓΚΑΠ! Του δίνω μία σούπερ ντούπερ στρυφογυριστή κλωτσιά -αλα assassin's creed μόνο χωρίς το σπαθί, την στολή και μπλα μπλα μπλα- εκεί που ξέρετε. Είμαι καραΓΑΜΑΤΗ το ξέρω. Και μετά από λίγα λεπτά ανακαλύπτω ότι ο προορισμός μου ήταν το γνωστό ψιλικατζίδικο που ψωνίζω -χαχα ΚΑΙ αυτό πέντε λεπτά από το σπίτι μου, μέσω λαμίας φαίνεται πήγα- για να πάρω τι μέσα στην αποπνυκτική κατάμαυρη και ξάστερη νύχτα; (μα τι ποιήτρια που είμαι!)
ΤΑΝΤΆΑΑΑΑ

Εδώ ήθελα να βάλω φωτογραφιούλα, κλαπθ κλαπθ αλλά ολόκληρο GOOGLE τίποτα. YOUTUBE ούτε -ξεχνιέται η διαφήμιση με τα σοκολατάκια που βρίσκονται παντού πχ. ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ ΜΟΥ/ΤΟ ΚΑΠΕΛΟ ΜΟΥ/Η ΜΠΛΟΥΖΑ ΜΟΥ/ ΤΟ ΣΤΡΙΝΓΚ ΜΟΥ/ ΤΑ ΓΥΑΛΙΑ ΜΟΥ/ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ; ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΝΟΥΑΖΕΤΑΣ ΦΥΣΙΚΑ! Ναι, τέτοια σοκολατάκια αναζητούσα η άμοιρη βραδιάτικα σνιφ. Το άθλιο υποσεινήδητο φταίει, γιατί και έξω από τον κόσμο των ονείρων -γκουχου γκουχου- έχω άχτι να πάρω απεγνωσμένα από το σουπερμάρκετ (γιατι εγώ με το ιδιοφυές μυαλό μου δεν είχα συνειδητοποιήσει στο όνειρό μου ότι στα ψιλικατζιδικα δεν υπάρχουν) ένα σακούλι με πράσινα σοκολατάκια noisettes ΙΟΝ! Και φυσικά να το τελειώσω μέσα σε μία μέρα αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.

Το δεύτερο όνειρο, με πηγαίνει κάπου στην Κόρινθο (το καλοκαίρι φταίει που έρχεται?!) στην γνωστή παραλία να είμαι με τις ξαδέρφες μου μόνες μας πάνω στην άμμο να περιμένουμε να παραγγείλουμε MACDONALD'S, το οποίο είναι χτισμένο πάνω στην άμμο παρακαλώ, χαχα. Δεν ξέρω αν παραγγείλαμε ή όχι, γιατί μια καθημερινή τσιριχτή φωνή από το real world με έφερε χιλιόμετρα μακριά από τον προορισμό μου να φάω ένα BIG MAC.

ΥΓ: ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ να πάω σήμερα να πάρω σοκολατάκια.
ΥΓ2: Ξέχασα να πώ ότι στο πρώτο όνειρο, ονειρευόμουν ότι έγραφα στο blog μου για την εμπειρία μου σε λογοτεχνικό στάιλ όπως πάντα γιατί ώς γνωστών είναι να μην μου δώσεις έμπνευση. [ψωνιο mood=off]
ΥΓ3: Σήμερα είδα ότι ξέσπασα σε μια καθηγήτρια μπαλέτου (εντάξει, όχι καμία τυχαία I confess) και τη σκότωσα. Αποθυμένα είναι αυτά αχ.
ΥΓ4: Και επειδή τα noisettes δεν είναι μόνο σοκολατάκια, πάρτε και μια μουσική υπόκρουση γιατί ξέρω ότι εσείς φίλτατοι δεν θα Never forget me μέχρι να δω ξανά όνειρο και να το γράψω εδώ!

That's all Folks!
ΣΜΟΥΤΣ, à bientôt.






Edit: Επειδή το ιδιοφυές μυαλό μου για τρίτη φορά μέσα στο κείμενο σήμερα δεν με εγκατέλλειψε ποτέ, είχα ένα κόλλημα ότι τα σοκολατάκια NOISETTA (όπως κανονικά μου ήρθε φλασιά ότι λέγονται) λέγονται NOISETTES. Η γαλλική φαντασία μου φταίει, μην δω δύο tt μαζί, αμέσως να του κολλήσω -es. Προκαταβολική συγγνώμη στην google και στο youtube για το κραξιμο, και για να μην παραπονιέστε άλλο ορίστε και φωτογραφικό υλικό και υπερσύγχρονο βιντεάκι (κρίμα και μ'άρεσε όπως το είχα συνδέσει με το συγκρότημα θνιφ, ένα παραλληλισμό είπα να κάνω και εγώ, ξαναθνιφ).

VOILA:


(5μιση ευρώ έχουν τα σκασμένα. -.-)

5 σχόλια:

Fleur είπε...

χαχχαχαχχα,θεαααααααααα!
Απολαυσα αυτη την αναρτηση πραγματικα.:P
Και φανταστικο υπεροχο ονειρο.:P
Εισαι κουλ και το ξερεις .- χαχαχ xD

ΩΩ,θελω και εγω τετοια σοκολατακια.:O :P

Φιλακιαααα :*

Poisonous είπε...

Χαχαχαχα ευχαριστώ ευχαριστώ, ναι το ξέρω η άτιμη. Β)

Άσε από την γιορτή του Λ. πριν κάτι εβδομάδες που έφερε και έφαγα μόνο 5 :'( είχα να τα φάω κάτι χρόοονιαα. Γαμώτο θα σκάσω αν δεν τα πάρω σήμερα. -.-"

Μπι μπι. :D

Dream Girl είπε...

Καταραμένη σοκολάτα. :Ρ
Έχεις απωθημένα;; :Ρ

Poisonous είπε...

Πολλά Dream Girl. :|

Flying.High.Dead.Angel είπε...

Φοβερή!!!Προσκυνώ!:)
Λοιπόν, τέτοια σοκολατάκια είχε η γιαγιάκα μου στο σαλόνι της και επειδή σαν παιδάκι ήμουν λιγάκι τροφαντό...δεν μ' άφηνε να τρώω. Αλλά ως γνήσιο ζιζάνιο, κάθε φορά που έβρισκα ευκαιρία και δεν κοιτούσε, άρπαζα ένα!!! Φυσικά μέσα σε μια εβδομάδα είχαν αραιώσει επικίνδυνα, όμως ποτέ δεν τελείωναν...(Ήταν που δεν ήθελε να με ταΐζει σοκολάτες!)
Μου θύμισες τα νιάτα μου!!!Σνιφ!:P