Η παρέα που λατρεύετε μεταξύ της :Ρ

Πέμπτη 28 Ιουλίου 2011

Γυρίζοντας τον χρόνο πίσω-Ο δολοφόνος

Γειαααααααααααααα σας!

Ακούει κανείς?
ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ?:P

Δεν βαριέσαι,και να μην ακούει εγώ ήρθα να γράψω όνειρο κουλό που είδα!
Και ναι,είναι γεγονός πως εδώ και μήνες βλέπω σπάνια όνειρα κουλά και δεν τα θυμάμαι κιόλας.Όχι όπως παλιά που έβλεπα σε καθημερινή βάση.:P
Αλλά στις διακοπές ΞΑΝΑ ΒΡΗΚΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ!ΥΕΑΗΗΗ.B)
Ναι,ναι,έβλεπα κάθε μέρα,3 τουλάχιστον,κουλά και τα θυμόμουν κιόλας.Το κλίμα,η ξεκούραση,τ'ότι κοιμόμουν πολλές ώρες,δεν ξέρω τι αλλά ξανά είδα μεγάλα όνειρα.:P
Και τώρα θα σας γράψω ένα το οποίο μου έμεινε.:P

Θυμάμαι μια κατεστραμμένη καλυβούλα.Μέσα τα πάντα είναι διαλυμένα.Μια κοπέλα μιλάει σε μία μικρή νεράιδα και της λέει πως πρέπει να γυρίσουν τον χρόνο πίσω.Ξαφνικά βλέπω μέσα από τα μάτια της κοπέλας.Πέρνω ένα ρολόι στα χέρια μου και βλέπω την ώρα-16:00.
"Πρέπει να γυρίσουμε τον χρόνο στις τέσσερις παρατέταρτο"λέω στην νεράιδα.
Και τότε ο χρόνος γυρνάει.
Και βρίσκομαι σε μία μεγάλη πλατεία με πολύ κόσμο.:P
Το θέμα ήταν ότι γύρισα τον χρόνο πίσω γιατί έπρεπε να πάρω αυτό το ιπτάμενο πράγμα:



Δεν ήταν δύσκολα να το πάρω.^_^
Το είχε ένας άντρας και αμέριμνός όπως ήταν πήγα και του το άρπαξα.Ανέβηκα γρήγορα πάνω του,αλλά δεν ήξερα πως ανέβαινε στον αέρα.xD Και ζήτησα από αυτό τον άντρα να μου δείξει,και μου έδειξε.O_O
Έτσι ανέβηκα πάνω του και κουνώντας το πόδι μου δεξιά και αριστερά κατάφερα να το κουμαντάρω.:P Όμως με πήρε είδη η αστυνομία και έτσι πέταξα με αυτό το πράγμα στο υψηλότερο σημείο της πλατείας,σε μία μεγάλη εξέδρα.xD
Εκεί υποτίθεται ότι έπρεπε να μείνω τουλάχιστον ένα τέταρτο για να πάει η ώρα πάλι 16:00.(?? :P)
Εκεί στην εξέδρα βρέθηκα και ο Τζεικομπ από το Λυκόφως.O_O
Και από την χαρά μου που τον είδα έτρεξα και τον φίλησα.O_O
Και ξαφνικά τσουπ και ο Εντουαρτ που λέει"Τώρα εσείς υποτίθεται ότι είστε φίλοι?"
"Μα ναι!Φίλοι είμαστε!"απάνταγα εγώ πεισματικά.:P"Πες!"ειπα στην αδερφή μου.
"Ναι φίλοι είναι!"είπε η αδερφή μου.
"Ορίστε!Και η αδερφή μου με ξέρει καλύτερα από τον καθένα!Ξέρει ότι λέω αλήθεια!"

Και κάπως έτσι παράξενα τελείωσε αυτή η σκηνή.:P

Μετά το σκηνικό αλλάζει και σας προειδοποιώ γιατί μετά το όνειρο έγινε πιο άσχημο.:/ :P

Βρίσκομαι μέσα στο μεγάλο υπνοδώματιο στην Κόρινθο.
Μπροστά μου στέκεται ένας μαυροντυμένος τύπος που κρατάει μπιστόλι και θέλει να με σκοτώσει.Απο πίσω του κάποιος(πιθανότατα φίλος μου) που κραταει σφιχτά τον μαυροντυμένο προσπαθώντας να με προστατέψει.
Τα πάντα εξελλίσονται φοβερά γρήγορα.
Κρατάω στα χέρια μου και εγώ ένα όπλο.
Ο μαυροντυμένος ειναι έτοιμος να ρίξει σ'εμένα και στο φίλο μου.Πρέπει να κάνω κάτι.Πάει να πατήσει την σκανδάλη,αλλά δεν προλαβαίνει.



Την πατάω πρώτη εγώ.Και δυο φορές μάλιστα.Και ο μαυροντυμένος τύπος γεμίζει αίματα και πέφτει κάτω.
Και τότε συνειδητοποιώ τι έκανα.
"Τον σκότωσα..."ψυθηρίζω."Τι έκανα?"
Το όπλο πέφτει από τα χέρια μου και τρέχω έξω από το δωμάτιο.
Τρέχω και ψάχνω να βρω(και εδώ είναι το πρώτο κουλό σημείο του ονείρου :P) τον Μόζερ με τον οποίο υποτίθεται ότι τα είχα.
Ποιος είναι ο Μόζερ?Μα βέβαια το αφεντικό του Ρεξ.:P
Αυτός εδώ:


Αρχίζω λοιπόν και τον ψάχνω σ'όλο το σπίτι φωνάζοντας"Μοζερ!Μοζερ!"αλλά πουθενά ο Μόζερ.
Τελικά επίστρέφω στο δωμάτιο όπου βλέπω τον φίλο μου να κλαίει πάνω απο την έγκυος γυναίκα του την οποία εγώ υποτίθεται σκότωσα.(O_O ?)
"Τι θα κάνουμε?"το ρωτάω ενώ είχα βουρκώσει τα μάτια μου.
"Η γυναίκα μου θα πεθάνει...Αλλά τουλάχιστον εύχομαι να σωθεί το μωρό"
Και τοτε συνειδητοποιώ πως η γυναίκα ήταν η αδερφή μου.O_O
Αλλά μετά από αυτό η γυναίκα μετατρέπεται στον παππού μου,και εγώ αρχίζω και κλαίω.
Και κλαίω.Κλαίω πάρα πολύ.
"Τι έκανα?Σκότωσα τον παππού μου"έλεγα."Σκότωσα τον παππού μου".Έβαζα τα χέρια μου μπροστά στο πρόσωπό μου και έκλαιγα.Και ξανα έκλαιγα.Και πόναγα...Πόναγα παντού.Δεν άντεχα.


Και εκεί ξύπνησα.:P
Πάλι καλά δηλαδή γιατί η αίσθηση του ονείρου στο τέλος ήταν απαίσια.:P :/

Ξέχασα να αναφέρω μια μικρή σκηνή κατα την οποία προσπαθούσα με δυο φίλες μου,μέσα στο βράδυ,σ'ενα στρατόπεδο να καταστρώσουμε ένα σχέδιο.Και ο μόνος τρόπος ήταν να τυλίξουμε κάποιον με καλώδια και να τα βάλουμε στην μπρήζα.Τελικά το κάναμε και τυλήξαμε την αδερφή μου.Όμως έπαθε ηλεκτροπληξία και μετά την ηλεκτροπληξία έπαθε αμνησία.O_O Και ρώταγε που ήτανε.Το σημείο αυτό του ονείρου μου φάνηκε πολύ αστείο και όταν ξύπνησα γέλαγα.:P Πραγματικά δεν ξέρω γιατί.:P

Συμπέρασμα που έβγαλα στις διακοπές:Αρχίζω να πιστεύω πως τα όνειρα μου πότε είναι κουλά,πότε εκφράζουν επιθυμίες μου,και πότε φόβους μου.Και έτσι τα κατέταξα σε τρεις κατηγορίες.Στα κουλά,επιθυμητά,τρομακτικά.:P Στα τρομακτικά έχω δυο υπο κατηγορίες.Η πρώτη είναι τα τρομακτικά-φόβοι μου.Δηλαδή που ότι φοβάμαι στην καθημερινότητα μου συμβαίνει στο όνειρο.Η δεύτερη είναι τα τρομακτικά-περίεργα.Δηλαδή αυτά που όταν τα βλέπω έχω μια περίεργη αίσθηση στο όνειρό μου.Μια αίσθηση ούτε όμορφη αλλά και ούτε άσχημη.Και σ'αυτή την υποκατηγορία κατέταξα 4-5 όνειρα μου που έχουν ερμηνευτεί από άλλους ως πραγματοποιήσιμα-αληθινά.:P
Εμπνεύσεις που είχα πάλι στα διακοπές.Και δεν έκατσα και στον ήλιο.




Αυτά από εμένα.
Και αυτό το όνειρο ανήκει στα κουλά και στα τρομακτικά-φόβοι ταυτόχρονα.:P
^_^

Άμα μπορέσετε και ερμηνεύσετε τίποτα πείτε το μου.:P

Φιλάαααααααακια σ'όλους,και ίσως επιστρέψω πολύ γρήγορα γιατί μου έχει μείνει και άλλο ένα όνειρο.B)

2 σχόλια:

Creep είπε...

Όπως πάντα, η φαντασία σου με εκπλήσσει. Στην αρχή με ανησυχούσε αλλά τώρα απλά συνειδητοποιώ πως αυτό θα σε ελευθερώσει :)

Fleur είπε...

χαχ,δεν πολυ καταλαβαίνω τι εννοείς με το σχόλιο σου αλλά δεν πειράζει.:P
Η φαντασία μου καλπάζει,που λέει και μια φίλη μου.:P