Όνειρα,όνειρα.xD

ΓΕΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΣΑΑΑΑΑΑΑΣ!!

Καιρό έχω να γράψω εδώ.
Βλέπετε τους τελευταίους μήνες ή δεν θα θυμόμουν τίποτα απ'ότι είδα,ή μόνο μια σκηνή,ή θα σχετίζονταν με μαθήματα.:P

Όμως αυτή την εβδομάδα δεν ξέρω τι έγινε και είδα απανωτά όνειρα.xD



Λοιπόν αρχικά την Τρίτη είδα πως ήμουν σ'ένα όμορφο δάσσος.Εκεί που περπάταγα εμφανίστηκε ένας πρίγκηπας πάνω σ'ένα άσπρο άλογο.Υποτίθεται θα τον παντευόμουν.Ήταν τόσο cuteee με γαλάζια μάτια.<3 Και μου είπε"Ουάου είσαι πολύ όμορφη"."Ευχαριστώ,και εσύ επίσης"του απάντηση.:P (τι γλυκόοοοο!)Μετά με έβαλε πάνω στο άλογο και αρχίσαμε να τρέχουμε στο δάσσος.Και ήταν τοοοοσο τέλειο και φοβερόοοο!!Μετά βέβαια όταν σταματήσαμε την βόλτα είδα να με περιμένουν οι γονείς μου οι οποίοι κράταγαν ένα πριόνι.:| Νομίζω πως θελαν να πειράξουν τον πριγκηπά μου αλλά δεν είμαι σίγουρη.:P Αυτό.


Την Τετάρτη είδα ότι ήμουν σ'ένα μεγάλο σουπερ μάρκετ παρέα με τον Χάρι τον Ρον και την Ερμιόνη.:O Όταν ήμουν στο ταμείο είδα την κυρία της Εκθεσής μου να περιμένει μπροστά μου.Την κοίταξα και της είπα"Ξανθίνατε και άλλο το μαλλί σας?Μα γιατί αφού είχατε πει ότι δεν θα τα αλλάξετε ποτέ χρώμα." "εε,δεν γινόταν αλλιώς" μου απάντησε.Μετά προχώρησε και όταν πήγε στο φως τα μαλλιά της έγιναν καφέ.



ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΠΟΥ ΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ:^Το παραπάνω είναι επαναλαμβανόμενο όνειρο.Από τον περσινό Απρίλιο έχω δει τουλάχιστον 5-8 φορές,την κυρία μου με διαφορετικό χρώμα μαλλιών.Να την ρωτάω πάντα έντρομη γιατί τα άλλαξε χρώμα και να μου απαντάει ότι δεν γινόταν αλλιώς.Κάθε φορά σε διαφορετικό χώρο.Αλλά πάντα η ίδια συζήτηση.Με έχει προβληματίσει γιατί δεν μου έχει ξανά συμβεί και δεν μπορώ να καταλάβω τι σημαίνει.
Αν δείτε έχω σημειώσει παρόμοιο όνειρο στις 18/6/11 εδώ.Τρομάζω.:P

Μετά από αυτό είδα ότι βρισκόμουν στο Χόγκουαρτς και ο Ρον προσπαθούσε να μάθει στην Ερμιόνη όλους του τους συγγενείς.:P Αλλά η Ερμιόνη αδυνατούσε να τους μάθει και άρχισε και έκλαιγε.

Σήμερα είδα ότι ήμουν στο Σύνταγμα.Υπήρχε πολύς κόσμος.Αλλά ξαφνικά υποτίθεται ότι έγινε μια τρομοκρατική ενέργεια.Όλοι αρχίσαμε να τρέχουμε προς ανεξέλγκτα σημεία.:P Εγώ μαζί με τους συμμαθητές μου που βρέθηκαν εκεί ανεβήκαμε σ'ένα βουνό δίπλα στο Σύνταγμα και μπήκαμε μ'έσα σ'ένα λεοφορείο το 250.:P Εκεί υπήρχε και ένα καθηγητής μας ο οποίος άρχισε να μας κάνει μάθημα.Ξαφνικά έπιασε φωτιά στο βουνό.Έτσι εμφανίστηκαν ιπτάμενα αεροπλάνα για να την σβήσουν.Παρολ'αυτά πάλι κάποιοι τρομοκράτες φρόντισαν να χτυπήσουν τα αεροπλάνα.Έτσι τα αεροπλάνα άρχισαν να πέφτουν.Ένα έπεσε δίπλα μας και έκανε μπουμ βγάζοντας καπνούς.Όλοι μας κατατρομάξαμε και αρχίσαμε να τρέχουμε πάλι προς το Σύνταγμα.
Σε απροσδιόριστη στιγμή ο καθηγητής μας πετάχτηκε και φώναξε"ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΓΥΡΝΑ ΠΙΣΩΩΩ!!Ο γιος μου είναι παγιδευμένος στις φωτιές και πρέπει να με βοηθήσεις να τον σώσω.ΕΛΑ ΕΔΩ ΤΩΡΑ".Αλλά η Διαμαντοπούλου που εμφανίστηκε εκεί απάντησε"Λυπάμαι αλλά πρέπει να σωθούμε και εμεις!" :P



Εγώ πανικόβλητη πήγα στο πρώτο περίπτερο που βρήκα και τους ζήτησα ένα ποτήρι νερό.Μέσα στο περίπτερο ήταν δυο κοπέλες με ποδιές οι οποίες ήταν πολύ ήρεμες.O_O Ύστερα άρχισα να περπατάω και βρήκα έναν κύριο,μπαμπά μιας φίλης μου,και μου είπε"Πάρε 169 ευρώ να φας τίποτα στο Ζάπειο" Σημείωση:Υπήρχε χαρτονόμιστα των 69 ευρώ! "Μπα του λέω,μου έδωσα οι γονείς μου 50,οπότε έχω"(Τόσο πολύ κόστιζε το φαί?)Τέλος έφυγα αλλά από μέσα μου έλεγα"Χαζή Μαρία που δεν τα πήρες-.-"


Αυταααααααααα.:D
Δεν μπορείτε να πείτε,έκανα συγκλονιστική επιστροφή.
Α,και πείτε χρόνια πολλά στο μπλογκάκι μας.Έκλεισε δυο χρόνια.:* :*

Φιλιά σ'όλους!