Η παρέα που λατρεύετε μεταξύ της :Ρ

Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

Η εξομολόγηση και ο ζητιάνος

Εχθές είδα ένα πολύ περίεργο όνειρο,ΠΑΛΙ.:P

Αρχικά ήμουν σε μία μεγάλη αυλή με τους παλιούς μου συμμαθητές.Μια φίλη μου μας έδειχνε ένα χορευτικό και εμείς προσπαθούσαμε να το μάθουμε.
Μετά πήρα αγκαζέ έναν φίλο μου και κατευθυνθήκαμε προς το σπίτι μου.Η γειτονιά ήταν τόσο περίεργη.Κυριώς φτωχογειτονιά θα έλεγα.

Μετά μπήκα μέσα στο σπίτι.Το σπίτι είχα πάρα πολλούς ορόφους,εσωτερική σκάλα,πάρα πολλά πράγματα παντού,χρωματιστές ταπετσαρίες παντού και χοντρά χαλιά.Ανέβηκα στον πιο ψηλό όροφο για να βρω μια "Σοφιά" που γιόρταζε.
Άνοιξα μια πόρτα και βρέθηκα σε μια σοφίτα.Έκεί ήταν και αυτή η "Σοφία" στην οποία είπα και χρόνια πολλά και την φίλησα.
Δίπλα της ήταν ένας συμμαθητές από την τάξη της αδερφής μου στον φροντ.Αυτός μόλις με είδε υποτίθεται ότι με πέρασε για την αδερφή μου και με αγκάλιασε.
"Πρέπει να σου πω..."μου λέει με τρεμάμενη φωνή.
"Είσαι πιομένος?"απαντάω γελώντας και παρατηρώντας ότι μύριζε αλκόολ.
"Ξέρεις πάντα ήθελα να σου πω ότι μου άρεσες."
"Τι?"λέω εγώ και πάω να φύγω αλλά με σφιχτιαγκάλιασε."Ρε,είναι εδώ και η Maria Santa"του λέω.Αυτή η Μαρία ήταν(και είναι και στην πραγματικότητα) η κοπέλα του :P
"Σου λέω σ'αγαπάω!"
"Καλέ άσε μου"του είπα και έφυγα ενώ η κοπέλα του μου έριχνε δολοφονικές ματιές.
Κατέβηκα γρήγηρα,πολύ γρήγορα όμως τα σκαλιά να βρω την αδερφή μου να της πω τι έγινε.



Μετά από αυτό το σκηνικό αλλάζει και είμαι πάλι σε μια σοφίτα,στην οποία ανοίγω το ντοσιε της Έκθεσης της Β' Λυκείου για να βρω άσπρα φύλλα.Δεν βρήκα και το έκλεισα φωνάζοντας στον παππού μου,που ήταν εκεί ότι πρέπει να κάνω άγνωστο!:P

Μετά έφυγα από εκεί και μπήκα σ'ένα λεωφορείο με κάποιους γνωστούς μου.
Μέσα στο λεωφορείο ήταν ένας περίεργος τύπος,με τον οποίο μια φορά υποτίθεται ότι μια φίλη μου είχε έρθει σε αντιπαράθεση μαζί του.

Φόραγε μπλουτζιν,είχε μαύρα μαλλιά πιασμένα σε κοτσίδα,και ρουφυγμένα μάγουλα.Και ήταν ζητιάνος,και καλά.:P

"Δεν μου αρέσει το ύφος του.Τον φοβάμαι"είπα σε κάποιον.
"Ναι καλύτερα να κατέβουμε στην επόμενη στάση"μου είπε.

Το λεωφορείο σταμάτησε στην στάση,αλλά ξαφνικά ο ζηνιάνος έβγαλε ένα όπλο.

*Τι θα κάνει πειρατία στο λεωφορείο?*απόρησα εγώ.:P

"Δεν θα φύγει κανείς πριν σκοτώσω την κοπελιά"είπε και έδειξε την φίλη μου-η οποία αυτή φίλη να σημειωθεί ότι στην πραγματικότητα δεν υπάρχει :P-με την οποία είχε έρθει σε αντιπαράθεση την προηγούμενη φορά.




Και ξαφνικά ΜΠΑΜ και την πέτυχε.:| Είχα παγώσει από το φόβο μου.Μετά βγήκα από το λεωφορείο και άρχισα να τρέχω μακριά.Να τρέχω και να τρέχω.Και παντού κόσμος να τρέχει και αυτός μαζί μου.

Ξαφνικά είδα ένα μικρό παιδάκι,συγκεκριμένα τον Λουκά από τους Singles τον γιο της Ράνιας,με δυο ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΣΠΑΘΙΑ.:P
Είπε στην μαμά του,την Ράνια,ότι πήγαινε να βρει τον κακό και να εκδικηθεί.:O

Αυτάααααααα.
Μετά ξύπνησα.
Αλλά στο τέλος το όνειρο ήταν τόσο τρομακτικό,που όταν ξύπνησα η καρδιά μου χτύπαγε πολύ γρήγορα.:P

ΥΓ:Το όνειρο το είδα εχθές.Και η χθεσινή μου μέρα ήταν ΧΑΛΙΑ.:|

Καληνύχτα σας.:*

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Χαχαχα μα αγαπώ τα όνειρα σου,είναι ξεχωριστά(:

Fleur είπε...

χαχχαχ ευχαριστώ.:P

Weird Fairy είπε...

Θεέ μου, ανατρίχιασα!
Κι εγώ είδα σε όνειρο ότι σκότωσαν μια κοπέλα που δεν ήξερα, στην πραγματικότητα, αλλά στο όνειρο ήταν φίλη μου!
Την έλεγαν Αθηνά και την σκότωσαν στο ξύλο, κυριολεκτικά!
Μπρρρ! Ανατριχιάζω μ'αυτάα!

Fleur είπε...

Μπρρρ και το δικό σου ακούγεται τρομακρικό.:|